Ενότητα 1η (318e-320c) - Μπορεί η αρετή να γίνει αντικείμενο διδασκαλίας;
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
1. Πώς κρίνετε τη στάση του αθηναϊκού
δήμου, όπως την περιγράφει ο Σωκράτης, απέναντι στους ειδικούς πάνω σε κάποια
συγκεκριμένα ζητήματα και απέναντι στους πολίτες που, σε γενικά θέματα, θέλουν
να δώσουν τη γνώμη τους στην πολιτική συνέλευση; Ποια θεωρείτε ότι είναι η
στάση των σημερινών πολιτικών κοινωνιών απέναντι στο θέμα;
2. Συνοψίστε και συζητήστε τους λόγους για
τους οποίους ο Σωκράτης ισχυρίζεται πως η αρετή δεν μπορεί να μεταδοθεί.
3. Να παρουσιάσετε επιγραμματικά την άποψη
του Πρωταγόρα και του Σωκράτη σχετικά με τη διδασκαλία της πολιτικής αρετής.
4. Ποιο το περιεχόμενο της «εὐβουλίας» σύμφωνα με τον Πρωταγόρα; Ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του τρόπου ζωής των Αθηναίων πολιτών;
5. Ποια η σημασία της λέξης «πολιτική
αρετή» στο κείμενο;
6. Παρουσιάστε το πρώτο επιχείρημα του
Σωκράτη και αξιολογήστε το.
7. Παρουσιάστε το δεύτερο επιχείρημα του
Σωκράτη και αξιολογήστε το.
8. α) Τι ονομάζουμε «σωκρατική ειρωνεία» και σε ποια σημεία του κειμένου μπορούμε να την εντοπίσουμε; β)
Λαμβάνοντας υπόψη την ειρωνεία που είναι εμφανής στο κείμενο, αλλά και το γενικότερο
ύφος του φιλοσόφου, τι συμπεράσματα μπορούμε να συναγάγουμε για τον τρόπο με
τον οποίο αντιμετωπίζει τον Πρωταγόρα;
9. Τι γνωρίζετε για την επαγωγική μέθοδο
και πού εντοπίζεται στην ενότητα αυτή;
10. Σχολιάστε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα. Ήταν σε θέση να καλλιεργήσει την κριτική ικανότητα του Αθηναίου πολίτη; Συγκρίνετέ τη με τη δημοκρατία που εφαρμόζεται στις μέρες μας.
11. Ποιες αρχές της δημοκρατικής
λειτουργίας της αθηναϊκής πολιτείας επιβεβαιώνονται από το κείμενο; Να τις
εντοπίσετε και να τις εξηγήσετε με συντομία.
12.
Να διαγράψετε το ήθος των δύο συνομιλητών.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΚΕΕ
1.
Να επισημάνετε τους θεματικούς άξονες της ενότητας.
2.
α) Ποιο είναι το αντικείμενο της διδασκαλίας του Πρωταγόρα, όπως το ορίζει ο ίδιος;
β) Γιατί τονίζει ότι στόχος του
εκπαιδευτικού του προγράμματος είναι να γίνει ο μαθητής του ικανός «να πράξει και να μιλήσει» (πράττειν καὶ λέγειν) για
πολιτικά θέματα; Στην απάντησή σας, αξιοποιώντας τις γνώσεις
που έχετε για την αρχαία κοινωνία και ειδικά για τη δημοκρατική Αθήνα, να
αναφερθείτε στη σημασία που
είχε ο συνδυασμός λόγων και έργων στην πολιτική ζωή1.
3.
Ο Σωκράτης την «ευβουλία για τα ζητήματα του οίκου και τα θέματα της πόλης» (εὐβουλία περὶ τῶν οἰκείων καὶ περὶ τῶν τῆς πόλεως), που
επαγγέλλεται ως στόχο της διδασκαλίας του ο Πρωταγόρας, την εξηγεί ως «πολιτική
τέχνη», δηλαδή τέχνη με την οποία «κάνει τους άνδρες ἀγα-θοὺς πολίτες» (ποιεῖν τοὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς πολίτας). Ο
Πρωταγόρας δέχεται ανεπιφύλακτα ότι αυτό ακριβώς διδάσκει. Να εξηγήσετε τη σύνδεση αυτή πολιτικής και αρετής με αναφορά στις πολιτικές αντιλήψεις και
γενικά την πολιτική ζωή
της αρχαίας Ελλάδας (ειδικά της Αθήνας).2
4. Να επισημάνετε στο κείμενο και να αναλύσετε τα στοιχεία
που αποδεικνύουν τη μεγάλη σημασία που είχε για τον πολίτη της αθηναϊκής
δημοκρατίας η απόκτηση παιδείας.
5. Εγώ λοιπόν
θεωρώ, όπως και οι άλλοι
Έλληνες, ότι
οι Αθηναίοι είναι σοφοί: Νομίζετε
ότι ο Σωκράτης μιλάει
ειρωνικά; Να λάβετε υπόψη
σας όσα αναφέρει στην Ἀπολογία
του (κεφ. 6 - 8) για την εξέταση που έκανε στους Αθηναίους
και να συσχετίσετε τις απόψεις αυτές
με τη γνώμη του Πλάτωνα για την εκκλησία του
δήμου (Πολιτεία 492 b-c)3.
6. Ποια επιχειρήματα χρησιμοποιεί ο Σωκράτης για το μὴ
διδακτόν της αρετής, από πού τα αντλεί
και πόσο ισχυρά είναι;4
7. Ποιες αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας της αθηναϊκής
πολιτείας επιβεβαιώνονται από το κείμενο; Να τις εντοπίσετε και να τις
εξηγήσετε με συντομία.
8. Ο Σωκράτης για να αποδείξει
ότι η πολιτική τέχνη
δεν διδάσκεται φέρνει ως παράδειγμα τους γιους του Περικλή
και τον Κλεινία, ανιψιό του μεγάλου
πολιτικού και αδελφό του Αλκιβιάδη.
Αποδεικνύεται με το παράδειγμα η θέση
του Σωκράτη;5
9. Ο Πρωταγόρας είχε ορίσει
τη διδασκαλία του ως εὐβουλίαν,
συμφώνησε όμως με το Σωκράτη
ότι εννοεί την «πολιτική
τέχνη». Ο Σωκράτης πάλι στο λόγο του φαίνεται
να υπονοεί την «πολιτική
αρετή» αλλά αναφέρεται στην «αρετή» γενικά.
α) Αφού διαβάσετε
την εισαγωγή στο διάλογο (σσ. 53, 55-56), να
εξηγήσετε τι νομίζετε ότι θέλει να επιτύχει με τον τρόπο αυτό ο Σωκράτης.
β) Τι μπορούμε να συμπεράνουμε για τις αντιλήψεις του Σωκράτη
περί ἀρετῆς6;
γ) Ποια σχέση φαίνεται
να έχει η έννοια ἀρετή
στο κείμενο με τους όρους εὐβουλία,
πολιτικὴ τέχνη, πολιτικὴ ἀρετή7;
10. Ο Σωκράτης καταλήγει
γενικεύοντας ότι η αρετή
δεν είναι διδακτή. Ποια εντύπωση μας
δημιουργεί με τη γενίκευση αυτή και πού νομίζετε
ότι αποβλέπει8;
11. Στην Ἀπολογία
του ο Σωκράτης αναφέρει: ἐγὼ δὲ
διδάσκαλος μὲν οὐδενὸς
πώποτ' ἐγενόμην· εἰ
δέ τις μου λέγοντος καὶ τὰ ἐμαυτοῦ
πράττοντος ἐπιθυμεῖ ἀκούειν
... οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα
… μήτε ὑπεσχόμην μηδενὶ μηδὲν
πώποτε μάθημα μήτε ἐδίδαξα
(33b). Πώς φαίνεται να εννοεί
τη διδασκαλία και το δικό του έργο9;
12. «Ο Σωκράτης δεν ισχυρίζεται
ποτέ ότι διδάσκει, αλλά ότι
ελέγχει και εγείρει στη ζήτηση
της αρετής». Να εξηγήσετε τη διαφορά.
13. Ο Αριστοτέλης επαινεί το Σωκράτη γιατί πρόσφερε την
επαγωγική μέθοδο στη φιλοσοφική αναζήτηση. Να εντοπίσετε στο κείμενο τη μέθοδο
αυτή και να καταγράψετε το συλλογισμό
του Σωκράτη. (Να συμβουλευτείτε
και την εισαγωγή του βιβλίου σας, σσ. 36 -37).
14. Από πού προέρχονται οι γνώσεις του Πρωταγόρα κατά το
Σωκράτη; Τι συμπεραίνουμε (από τα λόγια
του Σωκράτη) για την πηγή της γνώσης και, έμμεσα, για τη δυνατότητα
και τα όρια της γνώσης10;
15. Για ποιες μεθόδους διδασκαλίας των σοφιστών γίνεται λόγος
στο κείμενο;
16. Ποια θέση είχε ο μύθος στη διδασκαλία των σοφιστών;
17. Η χρήση του μύθου για διδακτικούς σκοπούς δεν είναι
επινόηση των σοφιστών, υπάρχει ήδη στον Όμηρο (Ιλιάδα Ι 529 - 600, Μελέαγρος
και Ω 602 - 617, Νιόβη) κ.α. Να διαβάσετε
κάποιον από τους μύθους
αυτούς και να επισημάνετε
κοινά στοιχεία και διαφορές
με το μύθο στη διδασκαλία
των σοφιστών.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1
Ο Πρωταγόρας ανταποκρίνεται στο πάγιο αίτημα της δημοκρατικής κοινωνίας και η
απάντηση θα στηριχτεί κυρίως στον τρόπο λειτουργίας της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Για τη φιλοσοφική ερμηνεία των απόψεων με τις οποίες ο Πρωταγόρας θεμελιώνει θεωρητικά
τη δημοκρατία.
2 Για τους αρχαίους Έλληνες ο
άνθρωπος ήταν πρώτα πρώτα πολιτικὸν ὄν και η ύπαρξή του ήταν αδιανόητη έξω από την πόλη στην
οποία ήταν ενταγμένος. Σωκράτης και Πρωταγόρας συμφωνούν ότι άξονας της αγωγής
των νέων είναι η αρετή, αν και δεν την εννοούν με τον ίδιο τρόπο. Ο Πρωταγόρας
δίνει έμφαση στην κοινωνική λειτουργία και χρησιμότητα της αρετής (δεν
ενδιαφέρεται για λεπτομερέστερες θεωρητικές αναλύσεις). Φαίνεται ότι ο Πρωταγόρας δέχεται (και ο Σωκράτης έμμεσα) ότι ο αγαθός άνδρας είναι
αυτονόητα αγαθός πολίτης (γι'αυτό και το μάθημα που διδάσκει είναι εὐβουλία περὶ τῶν οἰκείων καὶ περὶ τῶν τῆς πόλεως).
3 Ο Σωκράτης εκφράζει εδώ μία αντίληψη κοινή στους αρχαίους συγγραφείς.. Ίσως όμως στη διατύπωση
του Σωκράτη να υπάρχει κάποια δόση ειρωνείας, δεδομένου ότι αφενός είναι ο ίδιος Αθηναίος, αφετέρου είναι γνωστές οι απόψεις του για τους
συμπατριώτες του..
4 Χρησιμοποιεί δύο επιχειρήματα: ♦
α) Οι Αθηναίοι, άνθρωποι σοφοί, όταν πρόκειται να συζητήσουν για θέματα που εξαρτώνται από την τεχνογνωσία, συμβουλεύονται
τους ειδικούς. Όταν πρόκειται να συζητήσουν για τη διοίκηση της πόλης, τότε
μπορεί να μιλήσει ο καθένας, χωρίς να έχει μάθει την «τέχνη» αυτή από κανέναν.
Άρα: Οι Αθηναίοι πιστεύουν ότι η «τέχνη» αυτή δεν διδάσκεται. ♦ β) Οι πιο σοφοί και οι άριστοι των
συμπολιτών μας που έχουν αυτή την αρετή δεν είναι σε θέση να τη μεταδώσουν σε άλλους,
παράδειγμα ο Περικλής με τους γιους του είτε με τον ανιψιό του Κλεινία και
πάμπολλοι άλλοι αγαθοί, που δεν βελτίωσαν ποτέ κανέναν (οὐδένα πώποτε βελτίω ἐποίησαν). Άρα: η αρετή δεν διδάσκεται. ♦ Στο δεύτερο επιχείρημα
μεταπηδά από το χώρο της πολιτικής σ’ αυτόν της ηθικής. ♦ Τα επιχειρήματα
προέρχονται από την πολιτική πρακτική και την καθημερινή ζωή. Το δεύτερο ειδικά
οδηγεί σε αμφισβητούμενο συμπέρασμα, αφού θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς ότι
η κατοχή της αρετής είναι κάτι διαφορετικό από τη μετάδοσή της κτλ. Το πρώτο
χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο για να φανούν οι αδυναμίες του, π.χ. το
γεγονός ότι ο αθηναϊκός λαός είναι σοφός, συνεπάγεται ότι η γνώμη του γίνεται
δεκτή ως αληθινή, πράγμα που ο Σωκράτης δεν διατυπώνει, αλλά εξυπακούεται. Αυτό
όμως μπορεί να ελεγχθεί ως προς την εγκυρότητά του. Η επιχειρηματολογία του
ανήκει στην κατηγορία που ο Αριστοτέλης ονομάζει «ἐξ εἰκότων», δηλαδή
πιθανολογική. Ο A. E. Taylor (σ. 287) επισημαίνει ότι ο Σωκράτης δε θα
δεσμευτεί με κάποια από τις απόψεις που εκθέτει, για τις οποίες απλώς
υποστηρίζει ότι δεν μπορούν να αγνοηθούν.
5 Δεν αποδεικνύεται η θέση αυτή από
ένα ή δύο παραδείγματα. Στην περίπτωση των γιων του Περικλή, και αν δεν λάβουμε υπόψη μας τη, γνωστή,
διανοητική τους κατάσταση, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η προσωπική
κατάκτηση της αρετής δεν συμπίπτει υποχρεωτικά με την ικανότητα να τη διδάξει κανείς ή ότι οι μεγάλοι πολιτικοί (ως γονείς) δεν είναι καλοί δάσκαλοι της αρετής κτλ. Στο παράδειγμα του Κλεινία ο Σωκράτης έχει μετατοπιστεί από την πολιτική τέχνη στην ηθική, αφού δεν αναφέρεται στη διδασκαλία της πολιτικής τέχνης αλλά στη διάπλαση του χαρακτήρα του νεαρού, στην ηθική του διαπαιδαγώγηση.
Επιπλέον,
αν λάβουμε
υπόψη
μας ότι,
όπως φαίνεται από τα λόγια του Σωκράτη, ο Κλεινίας ήταν ανεπίδεκτος μαθήσεως, αντιπροσωπεύει επομένως
την εξαίρεση, τότε δεν μπορεί να εξαχθεί γενικό συμπέρασμα από το παράδειγμα.
6 α) Στόχος του είναι να οδηγήσει τη
συζήτηση εκεί που θέλει, στην έννοια της αρετής. β) Φαίνεται ότι θεωρεί την
πολιτική αρετή μέρος της έννοιας «αρετή».
7 γ) Ο όρος «αρετή» φαίνεται ότι είναι ταυτόσημος
με τους εὐβουλία, πολιτικὴ τέχνη, πολιτικὴ ἀρετή (και στα επόμενα ἀρετὴ ἀνδρός). Χρησιμοποιούνται ως παραλλαγές του ίδιου όρου.
8 Μας δημιουργεί την εντύπωση ότι
δεν πιστεύει στο διδακτόν της αρετής. Δεν πιστεύει ότι μπορεί να μεταδοθεί ως έτοιμη γνώση, αλλά παράλληλα προκαλεί με την αμφιβολία του τον Πρωταγόρα, για να τον αναγκάσει να αποδείξει το αντίθετο.
9 Ο Σωκράτης τονίζει ότι δάσκαλος δεν έγινε ποτέ σε κανένα, με την έννοια
ότι δεν πρόσφερε έτοιμες γνώσεις. Βλ. και την επόμενη ερώτηση.
10 Οι γνώσεις του Πρωταγόρα
προέρχονται από την εμπειρία, την παιδεία και την προσωπική αναζήτηση. Αυτές
είναι οι πηγές της γνώσης. Η τελευταία, η προσωπική συμβολή, προσδιορίζει και τα (υποκειμενικά) όρια της γνώσης, τα όριά της για τον
καθένα.
Ενότητα 2η (320d-321b5) - Η αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Στον μύθο του Πρωταγόρα, ο άνθρωπος παρουσιάζεται ως το
πιο αδύναμο και λιγότερο προικισμένο βιολογικά ον. Συζητήστε αυτή την
παρουσίαση και αναζητήστε τα χαρακτηριστικά εκείνα του ανθρώπου που του
επέτρεψαν να επιβιώσει, να διαφοροποιηθεί από τα άλλα θηλαστικά και να
αναπτύξει πολιτισμό.
2. Διαβάστε το απόσπασμα της Θεογονίας του Ησιόδου για
τον Προμηθέα. Συγκρίνετε τις αφηγήσεις του Ησιόδου και του Πρωταγόρα.
3. «Ἦν γάρ ποτε χρόνος»: Ποια η
λειτουργία της φράσης στη δομή του λόγου;
4. Να εντοπίσετε το σημείο του κειμένου που αναφέρεται στην
αντίληψη του αυτοχθονισμού και να εξηγήσετε τη σχέση της με την ανθρωπολογική
θεωρία του πρωταγόρειου μύθου.
5. «ἐκ γῆς
καὶ πυρὸς … κεράννυται»: από ποια
συστατικά δημιούργησαν οι θεοί, κατά τον Πρωταγόρα, τα έμβια όντα; Ποιες
κοσμολογικές θεωρίες φαίνεται να ακολουθεί ο σοφιστής;
6. Με ποιους τρόπους ο Επιμηθέας προσπάθησε να εξισορροπήσει
τις δυνάμεις των έμβιων όντων και να εξασφαλίσει την επιβίωση και τη διαιώνιση
του είδους τους; Σε ποιον τομέα πέτυχε και σε ποιον δεν ήταν προνοητικός;
7. Να σκιαγραφήσετε την προσωπικότητα του Επιμηθέα και τον
ρόλο του στη δημιουργία. Να λάβετε υπόψη σας και την ετυμολογία του ονόματός
του.
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. Με ποιες λέξεις του κειμένου συνδέονται ετυμολογικά οι
παρακάτω λέξεις : τυποποίηση, μερίδα, μείγμα, σθεναρός;
2. κατάγειον: Να σχηματίσετε 5 ομόρριζα στα νέα ελληνικά
χρησιμοποιώντας το β’ συνθετικό της λέξης ως α’ ή β’ συνθετικό.
3. Να δώσετε τα αντώνυμα των παρακάτω λέξεων του κειμένου στα
αρχαία ελληνικά: ἀσθενεστέρους, ἄοπλον,
κατάγειον, οἰκεία.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. ῏Ην γάρ ποτε χρόνος: Ποια
είναι η λειτουργία της φράσης στη δομή του λόγου11;
2. Τι υπήρχε πριν από τη δημιουργία των θνητών όντων;
3. Ο Πρωταγόρας αξιοποιεί
στο μύθο αρχέγοντες αντιλήψεις
για τη Γη -Μητέρα και για τον αυτοχθονισμό12.
Να εντοπίσετε τις αντιλήψεις
αυτές στο κείμενο και να εξηγήσετε
τη σημασία τους για το μύθο.
Θα σας βοηθήσουν οι γνώσεις σας από
τη μυθολογία για τη θεοποίηση
της Γης και ο μύθος του Κάδμου για τους «Σπαρτούς»
(Καδμείους) Θηβαίους13.
4. ὅτε θεοὶ μὲν ἦσαν
-τυποῦσιν αὐτὰ
θεοί: Νομίζετε ότι οι απόψεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με τη θέση του
Πρωταγόρα περὶ μὲν θεῶν
οὐκ ἔχω εἰδέναι,
οὔθ’ ὡς εἰσὶν
οὔθ’ ὡς οὐκ
εἰσὶν οὔθ’
ὁποῖοί τινες ἰδέαν·
πολλὰ γὰρ τὰ
κωλύοντα εἰδέναι ἥ τ’ ἀδηλότης
καὶ βραχὺς ὢν ὁ
βίος τοῦ ἀνθρώπου14; (Να συμβουλευτείτε
και την εισαγωγή του βιβλίου σας σ. 25).
5. Από ποια στοιχεία δημιουργούν οι θεοί τα θνητά όντα; Ποιες
κοσμολογικές αντιλήψεις φαίνεται να ακολουθεί ο Πρωταγόρας15;
6. Ποιο ρόλο διαδραματίζει η μοίρα (εἱμαρμένη)
στην ενότητα και πώς εξηγείται αυτός16;
7. Με ποιες ιδιότητες - δυνάμεις εξόπλισε τα ζώα ο Επιμηθέας
και από ποιους κινδύνους τα εξασφάλιζαν αυτές17;
8. Να δείξετε ότι ο μύθος του Πρωταγόρα εξηγεί τελεολογικά18
το νόμο της αναπλήρωσης19.
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. ἦλθεν, εἱμαρμένος,
γενέσεως, τυποῦσιν, μείξαντες,
κεράννυται, ἄγειν, προσέταξαν,
νεῖμαι, παραιτεῖται , ἔφη,
ἐπανισῶν, προσῆπτεν,
τάχει, διδοὺς, ἐμηχανᾶτο,
οἴκησιν, πείσας, ἐπήρκεσε,
ἀμφιεννὺς, ἀμῦναι,
καύματα, ἰ-οῦσιν
, ὑποδῶν, βοράν,
πορίζων, ἀναλισκομένοις
: για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου να σχηματίσετε δύο ομόρριζες
λέξεις της νέας ελληνικής (απλές ή σύνθετες).
2. κατευνάζω, κατανάλωση,
εκδορά, αμπέχονο, αυτάρκεια,
σαρκοβόρο, καταβροχθίζω, περιδέραιο:
Να εντοπίσετε στο κείμενο τις ομόρριζες
των λέξεων που σας δίνονται
(μερικές από αυτές
αναφέρονται στην ίδια λέξη
του κειμένου).
3. Για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου, να
επιλέξετε από την παρένθεση τη/τιςσυνώνυμη/ες λέξη/εις της αρχαίας ελληνικής: ἔφη,
πρέπει, προσέταξαν , ἀμῦναι
(δεῖ, λέγεται, εἶπεν, ἐκέλευσαν,
ἔδωκεν, φαίνεται, ἔταξαν,
ἀποκροῦσαι)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11Η φράση, τυπική αρχή παραμυθιού,
αποτελεί μέρος του σκηνικού. Τα καθαυτό μυθολογικά στοιχεία αποτελούν εξωτερική
διακόσμηση που περιβάλλει την εξήγηση του Πρωταγόρα για τη δημιουργία του
ζωικού βασιλείου και του ανθρώπου.
12 Αυτοχθονισμός: πεποίθηση ότι ορισμένες φυλές ξεφύτρωσαν από τη γη αυτή που ύστερα έκαναν πατρίδα τους.
13 γῆς ἔνδον: Υπόκειται η αντίληψη για τη γη ως μητέρα στα σπλάχνα της οποίας δημιουργούνται οι νέοι οργανισμοί και η αντίληψη του αυτοχθονισμού. Έδινε αίσθημα
προνομιακής σχέσης με την πατρίδα και ευγενικής καταγωγής. Ο μύθος του Κάδμου που έσπειρε τα δόντια του δράκου από τα οποία φύτρωσαν οι πάνοπλοι Καδμείοι απηχεί μια τέτοια αντίληψη. Οι Αθηναίοι
υπερηφανεύονταν ότι ήταν αυτόχθονες.
14 Μερικοί θεωρούν ότι υπάρχει
αντίθεση. Όμως πρόκειται για μύθο, στον οποίο η παρουσία των θεών έχει
αλληγορική έννοια. Ο Δίας είναι ο λόγος, η λογική, δηλ. η νομοτέλεια που διέπει
τη φύση, οι άλλοι θεοί είναι τα όργανα της νομοτέλειας, η οποία ρυθμίζει τις
σχέσεις των όντων, εξισορροπεί τις ελλείψεις τους. Έπειτα, όπως φαίνεται και
από τη συνέχεια του μύθου, ο Πρωταγόρας ενδιαφέρεται μάλλον για την εξήγηση της
γένεσης του θρησκευτικού συναισθήματος παρά για το θέμα της ύπαρξης των θεών.
Πάντως δεν υποστηρίζει ότι οι θεοί είναι αιώνιοι, αντίθετα, όπως αφήνει να
εννοηθεί, δημιουργήθηκαν και αυτοί (καὶ τούτοις) και απλώς υπήρχαν πριν από τα θνητά γένη. Ο
W. K. C. Guthrie (1), σ. 286, χαρακτηρίζει τον Πρωταγόρα «κλασική περίπτωση αγνωστικιστή» και παραπέμπει στον Θεαίτητο (162 d), όπου ο μεγάλος Σοφιστής αρνείται να συζητήσει το θέμα των θεών. Αν η θέση του Πρωταγόρα χαρακτηριστεί στην ίδια την ερώτηση ως
αγνωστικιστική, θα πρέπει να προηγηθεί η εξήγηση του όρου (αγνωστικισμός: η θεωρία σύμφωνα με την οποία η γνώση της ουσίας των πραγμάτων είναι αδύνατη· ο αγνωστικιστής παίρνει επιφυλακτική ή ουδέτερη στάση απέναντι στα μεταφυσικά προβλήματα, όπως το πρόβλημα του θεού).
15 Από γῆ και πῦρ. Φαίνεται να ακολουθεί
τον Εμπεδοκλή και τον Παρμενίδη.
16 Στο μύθο του Πρωταγόρα η εἱμαρμένη αναφέρεται δύο
φορές: χρόνος εἱμαρμένος (2η ενότητα) και εἱμαρμένη ἡμέρα (3η ενότητα). Είναι στοιχείο του μύθου, που προσδιορίζει
χρονικά την εξέλιξη. Εκφράζει «το πλήρωμα του χρόνου», το πέρασμα από μία εποχή
σε άλλη, από μια μορφή ζωής σε άλλη, που ούτε στιγμιαίο είναι ούτε αυτόματο. Αν
αφαιρέσουμε το περίβλημα του μύθου από την αφήγηση του Πρωταγόρα, σημαίνει ότι
το πέρασμα σε άλλο στάδιο γίνεται κάτω από την πίεση της ανάγκης για επιβίωση ή
καλυτέρευση της ζωής.
17 Ο Επιμηθέας εξόπλισε τα ζώα: με
όπλα για να προλάβει την αλληλοεξόντωση, με διάφορα μέσα προφύλαξης για τις
εποχές του έτους, με ποικιλία διατροφής και πολυγονία ή ολιγογονία για να
εξασφαλιστεί η διαιώνιση.
18 Τελεολογικός < τέλος (=
σκοπός).
19 Νόμος της αναπλήρωσης: αρχή που
ισχύει και στη φύση, σύμφωνα με την οποία μία αδυναμία - ενός ζώου π.χ.-
αναπληρώνεται από μία ικανότητα. Η συγκεκριμένη ερώτηση έχει στόχο να ελέγξει
αν οι μαθητές κατανόησαν ότι εδώ η εξήγηση είναι τελεολογική, δηλαδή οι διάφορες ιδιότητες και
χαρακτηριστικά των ζώων εξηγούνται από το σκοπό (τέλος) για τον οποίο πλάστηκαν, ή, απλούστερα, από τη λειτουργία που
επιτελούν. Στη φύση όλα έχουν, σύμφωνα με τον Πρωταγόρα, ένα σκοπό. Δεν
ισχυρίζεται το ίδιο για την ιστορία. Βλ. και ερωτήσεις συνολικής θεώρησης. Για
τη σκοπιμότητα στη φύση πρβλ. και Ἀριστοτέλους Ἠθικὰ Νικομάχεια, ενότητα 6η διδακτικού βιβλίου,σσ. 166- 167.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ 2010
Πλάτωνος, Πρωταγόρας 320d–321b5 (ΕΝΟΤΗΤΑ 2)
Ἦν γάρ ποτε χρόνος ὅτε
θεοὶ μὲν ἦσαν,
θνητὰ δὲ γένη οὐκ ἦν.
Ἐπειδὴ δὲ
καὶ τούτοις χρόνος ἦλθεν
εἱμαρμένος γενέσεως, τυποῦσιν
αὐτὰ θεοὶ γῆς ἔνδον
ἐκ γῆς καὶ
πυρὸς μείξαντες καὶ τῶν ὅσα
πυρὶ καὶ γῇ
κεράννυται. Ἐπειδὴ δ’ ἄγειν
αὐτὰ πρὸς
φῶς ἔμελλον, προσέταξαν Προμηθεῖ
καὶ Ἐπιμηθεῖ
κοσμῆσαί τε καὶ νεῖμαι
δυνάμεις ἑκάστοις ὡς πρέπει. Προμηθέα δὲ
παραιτεῖται Ἐπιμηθεὺς
αὐτὸς νεῖμαι,
“Νείμαντος δέ μου,” ἔφη, “ἐπίσκεψαι˙”
καὶ οὕτω πείσας νέμει. Νέμων δὲ
τοῖς μὲν ἰσχὺν ἄνευ
τάχους προσῆπτεν, τοὺς δ’ ἀσθενεστέρους
τάχει ἐκόσμει˙ τοὺς δὲ ὥπλιζε,
τοῖς δ’ ἄοπλον διδοὺς
φύσιν ἄλλην τιν’ αὐτοῖς ἐμηχανᾶτο
δύναμιν εἰς σωτηρίαν. Ἃ μὲν
γὰρ αὐτῶν
σμικρότητι ἤμπισχεν, πτηνὸν φυγὴν ἢ
κατάγειον οἴκησιν ἔνεμεν˙ ἃ δὲ ηὖξε
μεγέθει, τῷδε αὐτῷ αὐτὰ ἔσῳζεν˙
καὶ τἆλλα οὕτως
ἐπανισῶν ἔνεμεν.
Ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο
εὐλάβειαν ἔχων μή τι γένος ἀϊστωθείη˙
ἐπειδὴ δὲ αὐτοῖς ἀλληλοφθοριῶν
διαφυγὰς ἐπήρκεσε, πρὸς
τὰς ἐκ Διὸς ὥρας
εὐμάρειαν ἐμηχανᾶτο
ἀμφιεννὺς αὐτὰ
πυκναῖς τε θριξὶν καὶ
στερεοῖς δέρμασιν, ἱκανοῖς
μὲν ἀμῦναι
χειμῶνα, δυνατοῖς δὲ
καὶ καύματα, καὶ εἰς
εὐνὰς ἰοῦσιν
ὅπως ὑπάρχοι τὰ αὐτὰ
ταῦτα στρωμνὴ οἰκεία
τε καὶ αὐτοφυὴς ἑκάστῳ˙
καὶ ὑποδῶν
τὰ μὲν ὁπλαῖς,
τὰ δὲ [θριξὶν
καὶ] δέρμασιν στερεοῖς
καὶ ἀναίμοις. Τοὐντεῦθεν
τροφὰς ἄλλοις ἄλλας
ἐξεπόριζεν, τοῖς μὲν ἐκ
γῆς βοτάνην, ἄλλοις δὲ
δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας˙
ἔστι δ’ οἷς ἔδωκεν
εἶναι τροφὴν ζῴων
ἄλλων βοράν˙ καὶ
τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν
προσῆψε, τοῖς δ’ ἀναλισκομένοις
ὑπὸ τούτων πολυγονίαν,
σωτηρίαν τῷ γένει πορίζων.
Α1. Από
το παραπάνω κείμενο να γράψετε στο τετράδιό
σας τη μετάφραση του αποσπάσματος: «Ταῦτα
δὲ ἐμηχανᾶτο
... σωτηρίαν τῷ
γένει πορίζων.»
Μονάδες
10
Β1. «Ἦν
γάρ ποτε χρόνος ... καὶ γῇ
κεράννυται»: Ποιες κοσμολογικές αντιλήψεις φαίνεται ότι ακολουθεί ο
Πρωταγόρας στο χωρίο αυτό;
Μονάδες
15
Β2. Να εντοπίσετε και να σχολιάσετε τα
σημεία εκείνα του κειμένου, τα οποία φανερώνουν την ιδιαίτερη φροντίδα του
Επιμηθέα για την ισορροπία του οικοσυστήματος.
Μονάδες
15
Β3. Τι γνωρίζετε για τον μύθο ως μέθοδο
έκθεσης των απόψεων του Πρωταγόρα και για τη στάση του Πλάτωνα απέναντι στη
μέθοδο αυτή;
Μονάδες 10
Β4. Να βρείτε στο παραπάνω κείμενο μία
ετυμολογικά συγγενή λέξη για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
απαίτηση, ανίσχυρος, εύπορος, διατύπωση, φυτό, κρασί, δεσμός,
ανάληψη, διάρκεια, προσφυγιά. Μονάδες 10
Ενότητα 3η (321b6-322a) - Η κλοπή της φωτιάς
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Παρατηρήστε πώς χαρακτηρίζονται μέσα στο κείμενο του
Πρωταγόρα οι δραστηριότητες που σήμερα ονομάζουμε «τεχνολογία».
Σχολιάστε αυτούς τους χαρακτηρισμούς. (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη
σελίδα 78)
2. α) Λαμβάνοντας υπόψη σας τις θεϊκές ιδιότητες της Αθηνάς
και του Ήφαιστου, να προσδιορίσετε τι ακριβώς εννοεί ως έντεχνη σοφία ο
Πρωταγόρας.
β) Η τέχνη και τα
καλλιτεχνικά δημιουργήματα συμπεριλαμβάνονται, νομίζετε, στην έντεχνη σοφία;
γ) Υπάρχει
πρωταρχική σχέση ανάμεσα στην τεχνολογία και την τέχνη;
δ) Είναι και η
τέχνη εξίσου απαραίτητη στη δημιουργία του πολιτισμού και στην επιβίωση του
ανθρώπου μέσα σε μια φύση εχθρική;
(ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 79)
3. Ποια ήταν η θέση του ανθρώπου ανάμεσα στα άλλα ζώα;
4. Πώς έλυσε ο Προμηθέας το πρόβλημα που είχε δημιουργήσει η
κατανομή του Επιμηθέα;
5. Γιατί η φωτιά και οι τέχνες παρουσιάζονται στον μύθο ως
δώρο του Προμηθέα και όχι ως ανακάλυψη του ανθρώπου;
6. Γιατί δεν μπορούσε πια ο Προμηθέας να μπει στην κατοικία
του Δία;
7. Τι συμβολίζει, κατά τη γνώμη σας, η κλοπή της φωτιάς από
τον Προμηθέα;
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. Με ποιες λέξεις του κειμένου συνδέονται ετυμολογικά οι
παρακάτω λέξεις: δώρο, εισιτήριο, όραση, όπλα, μελικός;
2. κλέψας < κλέπτω: Να γράψετε 3 παράγωγα του
ρήματος.
3. «πῦρ»:
α) Να χρησιμοποιήσετε τη λέξη ως συνθετικό σε 10 σύνθετα (ουσιαστικά, επίθετα,
επιρρήματα), β) να γράψετε 4 παράγωγα της λέξης στα νέα ελληνικά.
4. «γῆ»:
Να γράψετε σύνθετα (στα νέα ελληνικά) με όλα τα θέματα του ουσιαστικού (-γειος,
γη-, γαιο-, γεω-).
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Σε ποια κατάσταση βρέθηκε ο άνθρωπος στην «επιθεώρηση» του
Προμηθέα20;
2. Πώς έλυσε ο Προμηθέας το πρόβλημα που είχε δημιουργήσει η
κατανομή του Επιμηθέα;
3. τὴν ἔντεχνον
σοφίαν σὺν πυρί: «Οι τεχνικές γνώσεις εννοούνται εδώ χορηγημένες στον
άνθρωπο ως ολοκληρωμένο σύνολο a priori και όχι ως θησαύρισμα σταδιακής πείρας
μέσα στους αιώνες». Συμφωνείτε με την «ανάγνωση» αυτή του μύθου ή όχι και
γιατί21;
4. Πώς υποκαθιστά ο άνθρωπος την έλλειψη οργάνων
προσαρμογής22;
5. Γιατί ο Ήφαιστος και η Αθηνά αναφέρονται μαζί; Τι
αντιπροσώπευαν και ποια σχέση είχαν με την Αθήνα23;
6. Ο Πρωταγόρας στο μύθο
αναφέρεται στον άνθρωπο γενικά,
χωρίς καμία διάκριση
καταγωγής, κοινωνικής τάξης
κτλ. Η έννοια ἄνθρωπος είναι δηλαδή
γενική και δηλώνει το ανθρώπινο γένος. Ποια σημασία νομίζετε ότι έχει η
αντίληψη αυτή; Πώς θα κρίναμε σήμερα τη σπουδαιότητά της24; (Να διαβάσετε
από την εισαγωγή του βιβλίου
σας τα σχετικά με τον Ιππία και τον Αντιφώντα,
σσ. 26 και 28).
7. Διὸς φυλακαί: Τις φρουρές
αποτελούσαν η Βία και το Κράτος,
όργανα της εξουσίας
του Δία, που συναντάμε στη Θεογονία
του Ησιόδου (385) και τον Προμηθέα
Δεσμώτη του Αισχύλου (στ. 12-87). Τι
συμβολίζουν, κατά τη γνώμη σας, σε συνδυασμό με την όλη παρουσία των θεών στο
μύθο του Πρωταγόρα25;
8. Τι νομίζετε ότι
συμβολίζει η κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα26;
9. Πώς εξυπηρετεί την οικονομία του μύθου (ενότητες
2 και 3) ο καταμερισμός των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στον Προμηθέα και τον
Επιμηθέα;
10. Να εντοπίσετε στο κείμενο
τις λέξεις που αναφέρονται στον Επιμηθέα και τον Προμηθέα (ενότητες
2 και 3) και να σκιαγραφήσετε την προσωπικότητα και το ρόλο καθενός στη
δημιουργία. Να λάβετε υπόψη σας και την ετυμολογία των ονομάτων τους27.
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. ἔλαθεν , δίκη
, ἄλογα, ἠπόρει
, χρήσαιτο, ἐπισκεψόμενος
, νομήν, ὁρᾷ ,
ἐμμελῶς , ἔχοντα,
ἄστρωτον , ἐξιέναι
, εὕροι, κλέπτει , πυρί, ἀμήχανον
, κτητήν , δωρεῖται , βίον
, οἴκησιν , ἐνεχώρει
, φυλακαὶ , τέχνην, εὐπορία
, καταναλώσας: για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου να
σχηματίσετε δύο ομόρριζες λέξεις της νέας ελληνικής (απλές ή σύνθετες).
2. κλέψας < κλέπτω: α) Να σχηματίσετε τρία παράγωγα
ουσιαστικά από το ρήμα. β) Χρησιμοποιώντας
ως πρώτο συνθετικό το θέμα
του ρήματος να γράψετε δύο
σύνθετες λέξεις.
3. Να εντοπίσετε στο κείμενο
λέξεις ομόρριζες με τις ακόλουθες:
πολυμήχανος, μελωδικός,
οδόστρωμα, εύχρηστος, επίφοβος,
κοινόβιο, λαθροκυνηγός,
προμήθεια, κόσμημα.
4. Για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου, να
επιλέξετε από την παρένθεση τη/τιςσυνώνυμη/ες λέξη/εις της αρχαίας ελληνικής: ἅτε,
πάνυ, ἔρχεται, ἔδει,
ἀμήχανον, ταύτῃ,
δωρεῖται
(ἐπειδή, ὅτε,
πολύ, ὀλίγον, καλῶς, οὕτως,
άφικνεῖται, φεύγει, ἱκανόν, ἀδύνατον,
ἔπρεπε, λαμβάνει, δίδωσιν, κακῶς)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
20 Ο άνθρωπος γυμνός, ανυπόδητος,
άστρωτος και άοπλος, το πιο απροστάτευτο από τα ζώα. Την άποψη αυτή επικρίνει ο
Αριστοτέλης, που υποστηρίζει (Περὶ ζῴων μορίων, Δ 10) ότι η δημιουργία του ανθρώπου ήταν
τέλεια και «όσοι λένε ότι είναι ανυπόδητος, γυμνός, χωρίς οπλισμό για να
αμυνθεί, λαθεύουν».
21 "Η μυθική μορφή με την οποία ο Πρωταγόρας ντύνει την άποψή του για τη γένεση του πολιτισμού δεν μας επιτρέπει να πάρουμε κάθε λέξη του τοῖς μετρητοῖς" (W.
Jaeger). Πρόκειται βέβαια για συμβολισμούς και θα πρέπει να δούμε την
παρέμβαση του Προμηθέα ως φάση της εξέλιξης, στην οποία δημιουργούνται οι
προϋποθέσεις για την επιβίωση του ανθρώπου και την προσαρμογή του στο φυσικό
περιβάλλον, πραγματοποιείται η γένεση των τεχνών και σχηματίζονται οι πρώτες
κοινωνίες. Στην προηγούμενη φάση (του Επιμηθέα) συντελείται ο βιολογικός
σχηματισμός του ανθρώπου.
22 Με την πρακτική σοφία και την
ανάπτυξη πολιτισμού.
23 Η Αθηνά ήταν παιδαγωγός του
Εριχθονίου, γιου του Ηφαίστου. Αθηνά και Ήφαιστος γιορτάζονταν μαζί στις
γιορτές των Απατουρίων και Χαλκείων, είχαν κοινό ναό στην Αγορά της αρχαίας
Αθήνας. Ο Ήφαιστος αντιπροσωπεύει την πρακτική και η Αθηνά τη θεωρητική γνώση.
24 Στο μύθο χρησιμοποιείται και ο
όρος ἀνθρώπων
γένος. Γίνεται λόγος για ανθρώπους γενικά, όχι για ελεύθερους και δούλους, για
ευγενείς,
για Έλληνες
και βαρβάρους κτλ. Άλλοι σοφιστές προχώρησαν περισσότερο στην
ενότητα του ανθρώπινου γένους με τις διακηρύξεις τους κατά των κοινωνικών και
φυλετικών διακρίσεων (᾿Αντιφῶν, Ἀλκιδάμας). Στον Πρωταγόρα (337c) βρίσκουμε την άποψη
του Ιππία για την ενότητα των ανθρώπων. Πρόκειται για πρωτοποριακές για την
εποχή τους αντιλήψεις. Η σημασία τους σε σχέση με τις αριστοκρατικές αντιλήψεις της εποχής τους, ακόμα και σε σχέση με σύγχρονες θεωρίες π.χ. για Αρίους είναι προφανής.
25 Είναι τα όργανα της εξουσίας του
Δία. Στο μύθο του Πρωταγόρα συμβολίζουν τη δυσκολία της απόκτησης της πολιτικής
τέχνης, τις επίπονες προσπάθειες του ανθρώπινου γένους για πολιτική οργάνωση. Η
παρουσία των θεών στο μύθο φανερώνει την παρουσία της φύσης μέσα στην κοινωνία
(η οποία δηλώνεται καλύτερα και στην 4η ενότητα).
26 Ο Προμηθέας «κλέβοντας τη φωτιά,
αψηφώντας τις άλογες και αυθαίρετες αποφάσεις του Δία, εκφράζει και ενισχύει
την ορθολογική πίστη του ότι ο άνθρωπος μπορεί με τη γνώση να κυριαρχήσει πάνω
στη φύση, να την αλλάξει και να καλυτερέψει τη ζωή του».
27 Προμηθεύς < προμηθής (πρό + μῆτις : σκέψη ) = προνοητικός, προβλεπτικός. Ἐπιμηθεύς < ἐπί + μῆδος (πληθ. μήδεα, τά: σκέψεις, επινοήσεις, τεχνάσματα) = απερίσκεπτος,
απρονόητος, σκεπτόμενος κατόπιν εορτής.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2007
1. Διδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο.
Πλάτωνος Πρωταγόρας, (321 Β6-322Α). (ΕΝΟΤΗΤΑ 3-1)
Η κλοπή της φωτιάς
Ἅτε δὴ οὖν
οὐ πάνυ τι σοφὸς ὤν ὁ Ἐπιμηθεὺς
… κλοπῆς δίκη μετῆλθεν.
Να απαντήσετε στα παρακάτω :
Α) Από το κείμενο, που σας δίνεται, να μεταφράσετε στη νέα
ελληνική γλώσσα το απόσπασμα: «Ἅτε
δὴ οὖν
οὐ πὰνυ
τι σοφὸς ... καὶ οὕτω
δὴ δωρεῖται
ἀνθρώπῳ».
Μονάδες 10
Β1) Να σχολιάσετε ερμηνευτικά τη φράση: «τὴν ἔντεχνον
σοφίαν σὺν πυρί».
Μονάδες 10
Β2) «κλοπῆς
δίκη μετῆλθεν»:
να αναφέρετε μέσα από το κείμενο τους τρεις λόγους για τους οποίους
καταδικάστηκε ο Προμηθέας.
Μονάδες 10
Β3) Λαμβάνοντας υπόψη αφενός το απόσπασμα
του πρωτοτύπου κειμένου «Τὴν
μὲν οὖν
περὶ τὸν
βίον σοφίαν ἄνθρωπος ταύτῃ ἔσχεν,
τὴν δὲ
πολιτικὴν οὐκ
εἶχεν· ἦν
γὰρ παρὰ τῷ
Διί.» και αφετέρου το μεταφρασμένο απόσπασμα «Και βλέπω ότι,
όποτε συγκεντρωνόμαστε … από κάποια συγκεκριμένη τεχνογνωσία, έτσι ενεργούν.» που
ακολουθεί, να παρουσιάσετε την άποψη του Σωκράτη για θέματα που αφορούν την
τεχνογνωσία στην καθημερινή ζωή των Αθηναίων.
Πλάτωνος Πρωταγόρας 319 Β-C (ΕΝΟΤΗΤΑ 1)
ΣΩΚΡ. …«Και βλέπω ότι, όποτε συγκεντρωνόμαστε
στην εκκλησία του δήμου … από κάποια συγκεκριμένη τεχνογνωσία, έτσι ενεργούν».
Μονάδες 10
Β4) Να ορίσετε την έννοια του μύθου και
τον τρόπο με τον οποίο ο Πλάτων χρησιμοποιεί τον μύθο στο έργο του.
Μονάδες 10
Β5) Να γράψετε δύο ομόρριζες λέξεις της
νέας ελληνικής γλώσσας, απλές ή σύνθετες, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις
του κειμένου:
καταναλώσας, ὁρᾷ, ἀμήχανον,
βίον, φυλακαί.
Μονάδες 10
Ενότητα 4η (322 a – 323a) : Η
πολιτική αρετή,
κοινό δώρο
του Δία στους ανθρώπους,
απαραίτητη ιδιότητα
για τη συγκρότηση πολιτικών
κοινωνιών
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. α) Ποια είναι η συνεισφορά του Δία στον πολιτισμό, σύμφωνα
με τον μύθο του Πρωταγόρα; β) Σε τι διαφέρει η προσφορά του Δία από το δώρο της
φωτιάς του Προμηθέα; (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 83)
2. Πώς βλέπετε να ορίζεται η πολιτική αρετή μέσα στο
απόσπασμα; (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 83)
3. Πώς βλέπετε να διαρθρώνονται, μέσα στον μύθο του
Πρωταγόρα, τα στάδια της εξέλιξης του πολιτισμού που κατακτά ο άνθρωπος; (ερώτηση
από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 83)
4. Συγκρίνετε τον μύθο του Πρωταγόρα με το απόσπασμα του
Αισχύλου από τον Προμηθέα Δεσμώτη. (βλέπε σχολικό βιβλίο σελ. 64-68)
(ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 83)
5. Πώς ο άνθρωπος απέκτησε συγγένεια με τους θεούς και γιατί η
έντεχνος σοφία και η φωτιά θεωρούνται θεϊκά στοιχεία;
6. Πώς δικαιολογείται ένας αγνωστικιστής, ο Πρωταγόρας, να
κάνει στο έργο του αναφορά στους θεούς;
7. Πώς δημιουργήθηκε η γλώσσα, κατά την άποψη του Πρωταγόρα;
Να τη συγκρίνετε με την αρχαία παράδοση και τη σύγχρονη γλωσσολογία.
8. Γιατί η πολεμική τέχνη αναπτύσσεται μόνο μέσα στα πλαίσια
μιας οργανωμένης κοινωνίας;
9. Ποια είναι τα μέρη της πολιτικής αρετής, σύμφωνα με τον
Πρωταγόρα, και ποια η σημασία τους για τη συγκρότηση κοινωνιών;
10. α. Σε ποιο σημείο του κειμένου γίνεται αναφορά στον
καταμερισμό της εργασίας;
β.1.Ποια σημασία
τού αποδίδει ο Πρωταγόρας για την εξέλιξη του πολιτισμού και
β.2.γιατί η
πολιτική αρετή δεν μπορούσε να περιλαμβάνεται στον καταμερισμό αυτό;
11. Η αιδώς και η δίκη δεν είναι έμφυτες στον άνθρωπο,
κατανέμονται σε όλους μεν, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο. Ποια σημασία έχει η
θέση αυτή για τη διδασκαλία της αρετής που επαγγέλλεται ο Πρωταγόρας;
Λεξιλογικές ασκήσεις
1. Να δοθούν από δύο ομόρριζα στη νέα ελληνική για καθεμιά
από τις παρακάτω λέξεις: μοίρας,
ἐνόμισεν,
ἀπώλλυντο,
διεφθείροντο, ἄγοντα,
συμβουλῆς.
2. Να βρείτε στο κείμενο λέξεις ετυμολογικά συγγενείς με τις
παρακάτω: γονίδιο, βάθρο, δωρεά, ιαματικός, ισθμός.
3. Ἰδιώταις:
να σχηματίσετε σύνθετα της νέας ελληνικής με πρώτο συνθετικό το «ἴδιος».
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1.Ποια στάδια εξέλιξης πέρασε ο άνθρωπος σύμφωνα με το μύθο;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά καθενός; (Βλ. και ενότητα
3)28.
2. θείας μετέσχε μοίρας: Με ποιο τρόπο συμμετείχε ο άνθρωπος
στη μοίρα, στο μερίδιο, των θεών;
3. Τι είχαν επιτύχει και σε ποιο στάδιο εξέλιξης είχαν φτάσει
οι άνθρωποι πριν από τη δημιουργία πόλεων29;
4. Ποια άποψη εκφράζει για τη γλώσσα ο Πρωταγόρας; Να τη
συγκρίνετε με τις απόψεις
του Ηροδότου για το ίδιο θέμα30.
5. ᾿Επειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος
θείας μετέσχε μοίρας, πρῶτον μὲν
διὰ τὴν τοῦ
θεοῦ συγγένειαν ζῴων μόνον θεοὺς ἐνόμισε,
καὶ ἐπεχείρει βωμούς τε ἱδρύεσθαι
καὶ ἀγάλματα θεῶν:
Στο χωρίο αυτό ο Πρωταγόρας φαίνεται να
δέχεται ότι το θρησκευτικό συναίσθημα είναι έμφυτο. Πώς εξηγείται η άποψή του
αυτή, αν τη συσχετίσουμε με τις γενικότερες περί θεών αντιλήψεις
του;31 (Για την απάντησή
σας θα χρειαστεί να διαβάσετε πάλι
την εισαγωγή του βιβλίου σας, σ. 25).
6. Ποια προβλήματα αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι, όταν ζούσαν
διασκορπισμένοι και ποια προβλήματα αντιμετώπισαν
στις πόλεις αμέσως μετά
την ίδρυσή τους; Πού
οφείλονταν τα προβλήματα
αυτά;
7. Η πολεμική τέχνη παρουσιάζεται ως μέρος της πολιτικής. Πώς
εξηγείται αυτό, κατά τη γνώμη σας32;
8. ἐζήτουν δὴ ἁθροίζεσθαι
καὶ σῴζεσθαι κτίζοντες πόλεις:
Να συγκρίνετε την άποψη του Πρωταγόρα με αυτή του Αριστοτέλη ότι
ο άνθρωπος είναι φύσει ζῷον
πολιτικόν33.
9. Αφού συγκρίνετε το μύθο του Πρωταγόρα για τα επιτεύγματα
του ανθρώπου στον τομέα της τεχνολογίας με τα στοιχεία που μας δίνει ο Σοφοκλής
στο πρώτο στάσιμο της Ἀντιγόνης
για το ίδιο θέμα, να επισημάνετε όποιες διαφορές ή ομοιότητες υπάρχουν.
10. Η λέξη πόλις επαναλαμβάνεται στο κείμενο πέντε φορές. Τι
δηλώνεται, κατά τη γνώμη σας, με την επανάληψη αυτή; 34
11. α) αἰδώς, δίκη: Ποιο είναι το
περιεχόμενο καθεμιάς έννοιας35;
β) Γιατί θεωρούνται πόλεων κόσμοι τε καὶ
δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί36;
12. Σε ποιο σημείο του κειμένου γίνεται αναφορά στον
καταμερισμό της εργασίας; Ποια σημασία τού αποδίδει ο Πρωταγόρας για την
εξέλιξη του πολιτισμού και γιατί η πολιτική δεν μπορούσε να περιλαμβάνεται στον
καταμερισμό αυτό 37;
13. οὐ γὰρ ἂν
γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι
αὐτῶν (αἰδοῦς
καὶ δίκης) μετέχοιεν: Η άποψη αυτή αναφέρεται μόνο σε
δημοκρατικά πολιτεύματα ή σε όλα; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας38.
14. Ποιο στάδιο στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου
εκπροσωπεί η πολιτική τέχνη και πώς συντελείται το πέρασμα σ’ αυτό39;
15. καὶ νόμον γε θὲς
... πόλεως: Πώς εξηγείται η ανάγκη νόμου για την τιμωρία όποιου δε μετέχει στην
αἰδῶ και τη δίκη, αφού αυτές
μοιράστηκαν σε όλους40;
16. κτείνειν ὡς νόσον πόλεως : Πώς
κρίνετε το μέτρο αυτό41;
17. Η αἰδώς και η δίκη δεν είναι
έμφυτες στον άνθρωπο, κατανέμονται βέβαια σε όλους, αλλά σε μεταγενέστερο
στάδιο. Ποια σημασία έχει η θέση αυτή για τη διδασκαλία της αρετής που
επαγγέλλεται ο Πρωταγόρας42;
18. Οὕτω δή, ὦ
Σώκρατες, ... αἰτία: Σε ποιο επιχείρημα του Σωκράτη απαντά ο Πρωταγόρας και
ποια στάση τηρεί απέναντι στο αθηναϊκό πολίτευμα43;
19. Πώς αντιμετώπιζαν οι Αθηναίοι τους ρήτορες (ομιλητές)
στην εκκλησία του δήμου; Πώς εξηγείται η στάση τους; Η απάντησή σας να
στηριχθεί μόνο στο κείμενο44.
Λεξιλογικές
- Σημασιολογικές ασκήσεις
1. συναγωγοί: να σχηματίσετε πέντε σύνθετα ουσιαστικά ή
επίθετα ομόρριζα της παραπάνω λέξης με α΄συνθετικό πρόθεση.
2. νέμω45, (δια)φθείρω46,
νόσος, δίκη, κόσμος: Από το θέμα καθεμιάς λέξης που σας δίνεται να σχηματίσετε
πέντε παράγωγες (απλές ή σύνθετες).
3. Να βρείτε τις λέξεις του κειμένου που είναι ετυμολογικά
συγγενείς με τις παρακάτω λέξεις :
επιχειρηματίας, αγαλλίαση, παράφωνος, αρθρογραφία, εφευρέτης,
συσκευαστήριο, πολυκατοικία, σπόρος, όλεθρος, ένδεια, αθρόος, σχήμα, άφθαρτος,
δέος, άξονας, δοτική, νομέας, παράθεση, γονίδιο, σύννομος, μητροκτόνος, ανοχή,
προφήτης
4. θείας , μετέσχε
, μοίρας, πρῶτον , ἐνόμισεν,
ἐπεχείρει , ἱδρύεσθαι
, ἀγάλματα , φωνὴν
, διηρθρώσατο , ηὕρε-το, παρεσκευασμένοι
, σποράδην, ἀπώλλυντο
, ἐνδεής , ἐζήτουν
, ἁθροίζεσθαι , κτίζοντες
, σκεδαννύμενοι , διεφθείροντο,
δείσας , πέμπει , δεσμοὶ ,
δοίη, νενέμηνται, ἰδιώταις,
θῶ , μετεχόντων, δυνάμενον
, κτείνειν , νόσον, ἀρετῆς
, αἰτία, φημι, εἰκότως
, συμβουλεύῃ : για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου να
σχηματίσετε δύο ομόρριζες λέξεις της νέας ελληνικής (απλές ή σύνθετες).
5. Για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου, να
επιλέξετε από την παρένθεση τη/τις συνώνυμη/ες λέξη/εις της αρχαίας ελληνικής: ἐπεχείρει,
ἀπώλλυντο, ἁθροίζεσθαι,
δείσας, ὧδε, ἔφη,
κτείνειν, οἴονται, φη-μι, προσῆκον
(λέγω, φοβηθείς, τολμήσας, συνέρχεσθαι, οὕτως,
φονεύειν, νομίζουσιν, ἁρμόζον, ἐπειρᾶτο,
εἶπεν, δήσας, διεφθείροντο, ἐπελάθοντο)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
28 Μπορούμε να διακρίνουμε τρία στάδια ή φάσεις εξέλιξης. Η πρώτη
είναι η φάση του Επιμηθέα, η δεύτερη η φάση του Προμηθέα και η τρίτη η φάση του
σχηματισμού των πόλεων.
29 Χρησιμοποιώντας την έμφυτη
νοημοσύνη τους εξασφάλισαν τροφή, στέγη και ενδυμασία, έμαθαν να μιλούν, ενώ
προηγουμένως έφτιαξαν βωμούς και αγάλματα θεών. Ο Ν. Μ. Σκουτερόπουλος (σ. 122)
επισημαίνει ότι η θρησκεία λογίζεται ως ανθρωπολογικό δεδομένο,
συμπεριλαμβάνεται στα επιτεύγματα του ανθρώπου, και ότι «όλα αυτά τα
κατορθώματα του ανθρώπου εντάσσονται σε ένα καθαυτό προ-ηθικό στάδιο της
πολιτισμικής ανέλιξης».
30 Η γλώσσα δημιουργείται από την
ανθρώπινη νόηση και βούληση, δεν δίνεται από το θεό. Η αρχαία παράδοση ήταν
θεοκρατική (την άποψη αυτή εκφράζει π.χ. ο Ηρόδοτος, ΙΙ, 2, όταν αναφέρει το πείραμα του Ψαμμήτιχου,. Η σύγχρονη γλωσσολογία επιβεβαιώνει τη
σοφιστική άποψη και μάλιστα η διπλή άρθρωση της γλώσσας (άρθρωση φθόγγων και άρθρωση λέξεων) την οποία ανέλυσε ίσως υποδηλώνεται και στην έκφραση του Πρωταγόρα φωνὴν καὶ ὀνόματα διηρθρώσατο.
31 Βλ. W. K. C. Guthrie (1), σ. 91:
Από την αρχή επίσης, οι άνθρωποι έχουν μέσα τους την έμφυτη ορμή για λατρεία
(...) Ο ίδιος ο Πρωταγόρας κατά πάσα πιθανότητα αναγνώριζε ότι η λατρεία
προσιδιάζει στον άνθρωπο και ίσως είναι κάτι το απαραίτητο, χωρίς όμως και να
παίρνει θέση σχετικά με την ύπαρξη του αντικειμένου της. Βλ. και σ. 324 στο
ίδιο: Το ένστικτο της πίστης και της λατρείας είναι θεμελιώδες στην ανθρώπινη
φύση, και η απόδοσή του σε θεϊκή συγγένεια δεν είναι κάτι το περίεργο σε μια
αφήγηση που ομολογουμένως δίνεται σε μορφή λαϊκής μυθολογίας για να γίνει πιο
ευχάριστη.
32 Δημιουργείται και αναπτύσσεται σε
πολιτικά οργανωμένες κοινωνίες. Πρβλ. Πλάτωνος Πολιτεία 373 d- 374 d. Η έκφραση δεν συνεπάγεται ότι ο Πρωταγόρας είναι υπέρ του πολέμου. Αντίθετα ο Δ. Γουδής (σ. 83) υποστηρίζει ότι ο πόλεμος,
παρά τα μεγάλα κακά τα οποία προξενεί, δίκαια θεωρείται από τον Πρωταγόρα στοιχείο της πολιτικής, γιατί αναπτύσσει τις
ευγενέστερες ορμές του ανθρώπου, την άμυνα υπέρ του δικαίου και της ελευθερίας,
υπέρ βωμών και εστιών, αφυπνίζει τα έθνη από την ηθική νάρκη μακροχρόνιας
ειρήνης, μεταδίδει τον υψηλότερο πολιτισμό των πολιτισμένων λαών σε βαρβάρους
κτλ.
33 Κατά τον Πρωταγόρα, οι άνθρωποι
ένιωθαν την ανάγκη (ἐζήτουν) της συνάθροισης, της συμβίωσης. Ο άνθρωπος,
δηλαδή, επιβιώνει μόνο χάρη στην ικανότητά του για κοινωνική ζωή. Η βασική αυτή
θέση μπορεί να θεωρηθεί προδιατύπωση της θέσης του Αριστοτέλη για τον άνθρωπο
φύσει πολιτικὸν ὄν.
34 Εξαίρεται η σημασία της πόλης.
35 αἰδώς: συναίσθημα ντροπής του κοινωνικού ανθρώπου για
κάθε πράξη που προσκρούει στον καθιερωμένο ηθικό κώδικα του κοινωνικού
περιβάλλοντος.
δίκη: το συναίσθημα της δικαιοσύνης,
η έμφυτη αντίληψη για το δίκαιο. Από αυτά πηγάζει η πολιτική αρετή, με αυτά
εξασφαλίζεται η αξιοπρέπεια του ανθρώπου, εμπεδώνεται η πολιτική ενότητα και η
κοινωνική αρμονία.
36 Βλ. Α. Μπαγιόνας (2), σ. 31: «Η
εξέλιξη της ηθικής συνείδησης οδηγεί τους ανθρώπους στην αποδοχή των αξιών της
αἰδοῦς και της δίκης ...
Η ηθική συνείδηση αναπτύσσεται από την ανάγκη να ανταποκριθή ο άνθρωπος στις
απαιτήσεις μιας κοινωνίας με προηγμένο πολιτισμό. Κάθε πολιτιστικά προηγμένη
κοινωνία θεμελιώνεται πάνω στις αξίες της αἰδοῦς και της δίκης. Οι αξίες αυτές είναι καθολικές και για
τις πολιτιστικά προηγμένες κοινωνίες είναι συνάμα αποτελέσματα της εξέλιξης της
ηθικής συνείδησης και της εξέλιξης του πολιτισμού που την εκφράζει και την
κατευθύνει». [Συνείδηση: η αντίληψη που έχει το άτομο για τα φαινόμενα που
συμβαίνουν στον εξωτερικό κόσμο και η λειτουργία με την οποία παριστάνει
ορισμένους σκοπούς ως επιθυμητούς και επιδιώκει να τους πραγματοποιήσει με την
πράξη του. Ηθική συνείδηση: η λειτουργία με την οποία επιθυμούμε ή
αποστρεφόμαστε ορισμένους σκοπούς και επιδοκιμάζουμε ή αποδοκιμάζουμε την
επιθυμία ή αποστροφή μας προς αυτούς, Α. Μπαγιόνας (2), σ. 15].
37 αἱ τέχναι νενέμηνται: Ο Πρωταγόρας κατανοεί τη σημασία
του καταμερισμού της εργασίας για την πρόοδο, όπως φαίνεται από το σημείο αυτό
αλλά και από τα επιτεύγματα της δεύτερης φάσης της εξέλιξης. Γι’ αυτό και θέτει
το πρόβλημα με την ερώτηση του Ερμή. Αν περιλαμβανόταν στον καταμερισμό
εργασίας και η πολιτική, δε θα συμμετείχαν όλοι στην πολιτική ζωή και δε θα
υπήρχαν πόλεις, με την έννοια ότι η πολιτική προϋποθέτει πως οι άνθρωποι
αποδέχονται κοινές ηθικές αξίες, την αἰδῶ και τη δίκη. Αν δεν τις αποδέχονταν, οι κοινωνικοί
ανταγωνισμοί θα κατέληγαν στην αλληλοεξόντωση των ανθρώπων, όπως στην
προηγούμενη φάση. Η πολιτική συνδέεται άρρηκτα με την αἰδῶ και τη δίκη, που
αποτελούν το θεμέλιο και την αναγκαία προϋπόθεσή της· με την έννοια αυτή θα
ήταν αδιανόητο να μην έχουν δοθεί σε όλους. Κατάληξη αυτής της πολιτιστικής
εξέλιξης αποτελεί η αθηναϊκή δημοκρατία, που δικαιώνεται με το μύθο του
Πρωταγόρα
38 Δεν γίνεται άμεσα διάκριση, αλλά
ο Πρωταγόρας φαίνεται (και από τη συνέχεια της «ρήσης») να δέχεται ότι το
δημοκρατικό πολίτευμα της Αθήνας είναι αυτό που ανταποκρίνεται περισσότερο στις
ανάγκες μιας πολιτιστικά προηγμένης κοινωνίας. Η αἰδώς και η δίκη
αναπτύσσονται μόνο μέσα στην κοινωνική ζωή και σε μια δημοκρατική κοινωνία
βρίσκουν την πλήρη έκφρασή τους. Υπάρχει η φυσική καταβολή και η ισομοιρία
(ισοκατανομή) της πολιτικής η οποία όμως θα χρειαστεί το κατάλληλο έδαφος της δημοκρατικής
κοινωνίας για να αναπτυχθεί.
39 Το στάδιο της συγκρότησης πόλεων.
Το πέρασμα γίνεται προοδευτικά και πάντα κάτω από το νόμο της ανάγκης. Οι άνθρωποι
αφανίζονται αρχικά, επειδή δεν κατέχουν την τέχνη να ζουν μαζί σε πόλεις. Από
τα παθήματά τους μαθαίνουν να ενεργούν δίκαια και να σέβονται τα δικαιώματα των
άλλων.
40 Βλ W. K. C. Guthrie (1), σ. 92. Ο Δίας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καθολικότητα των
δυο αρετών στους ανθρώπους, μια και δεν αποτελούσαν μέρος της αρχικής τους
φύσης. Αν αφαιρέσουμε το περίβλημα του μύθου, σημαίνει ότι το θέσπισμα, ο νόμος
αυτός, ήταν «έργο του χρόνου, της πικρής πείρας και της ανάγκης». Ενισχύει τη
θέση ότι όλοι πρέπει να έχουν συμμετοχή στην αρετή.
41 Όσοι δεν έχουν συνείδηση των
αξιών της αἰδοῦς και της δίκης αποτελούν νοσηρά στοιχεία της πόλης που
έχει δικαίωμα να τους τιμωρήσει, αφού πρώτα θα έχει χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα
για να τους αλλάξει. Σήμερα θα θεωρούσαμε τη θανάτωση σκληρό και απάνθρωπο
μέτρο.
42 Αν αφαιρέσουμε τα μυθολογικά
στοιχεία από την αφήγηση του Πρωταγόρα, μένει ότι η αρετή καθαυτή δεν ήταν στην
αρχή μέρος της ανθρώπινης φύσης, γι’ αυτό οι πρωτόγονοι μολονότι είχαν τη
νοημοσύνη να μαθαίνουν διάφορες «τέχνες», όπως τη χρήση της φωτιάς, την
επεξεργασία των μετάλλων κ.ο.κ., συμπεριφέρονταν με αγριότητα ο ένας στον άλλο
και δεν μπορούσαν να συνεργαστούν κτλ. Αλλά η ανθρώπινη φύση φέρει μέσα της τις
καταβολές για να εξελιχθεί ηθικά. Σ’ αυτό ακριβώς είναι αναγκαία η διδασκαλία.
43 Απαντά στο επιχείρημα που είχε
διατυπώσει ο Σωκράτης (ενότητα 1): η δυνατότητα όλων να εκφέρουν άποψη για τα
θέματα της πολιτικής στην εκκλησία του δήμου σήμαινε ότι η πολιτική δεν
διδάσκεται, αλλιώς δεν θα μπορούσε να διατυπώσει καθένας γνώμη παρά μόνο - όπως
υπονοείται - ο ειδικός. Σύμφωνα με τον Πρωταγόρα, το δικαίωμα να εκφέρουν όλοι άποψη είναι νόμιμο,
αφού η αἰδώς και η δίκη είναι (δυνάμει) κτήμα όλων. Ο
Πρωταγόρας εκφράζει μια αντιτεχνοκρατική αντίληψη για την πολιτική,
επιδοκιμάζει το αθηναϊκό πολίτευμα και ιδίως το δικαίωμα ισηγορίας.
44 Η απάντηση από όλη την παράγραφο
Οὕτω
δή, ὦ
Σώκρατες, ... τούτου αἰτία.
45 θ. νεμ-, κατά μετάπτωση νομ- , και με
πρόσφυμα
ε= νεμε-
46 θ. φθερ- , κατά μετάπτωση φθορ-, φθαρ-
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ 2009
Πλάτωνος Πρωταγόρας 322b6-323a3 (ΕΝΟΤΗΤΑ 4-1)
Ὅτ’ οὖν ἁθροισθεῖεν
… ἢ μὴ εἶναι
πόλεις.
Α. Από το κείμενο
που σας δίνεται να γράψετε στο τετράδιό
σας τη μετάφραση του αποσπάσματος: «Ὅτ’
οὖν ἁθροισθεῖεν
. . . κτείνειν ὡς νόσον πόλεως.»
Μονάδες
10
Β. Να απαντήσετε στα παρακάτω:
Β1. Ποιο είναι το περιεχόμενο των όρων «αἰδώς»
και «δίκη» και ποιος ο ρόλος τους στη συγκρότηση των πολιτικών κοινωνιών;
Μονάδες
10
Β2. Πώς δικαιολογείται η διά νόμου
θανάτωση όσων δεν μετέχουν στην αιδώ και τη δίκη, παρόλο που όλοι τις έχουν
δεχτεί ως δώρα από τον Δία;
Μονάδες 10
Β3. «ὅταν δὲ εἰς
συμβουλὴν ... ἢ μὴ εἶναι
πόλεις». Με βάση το χωρίο του πρωτότυπου κειμένου και το
μεταφρασμένο κείμενο που ακολουθεί, να αναλύσετε τη θέση των δύο συνομιλητών,
του Σωκράτη και του Πρωταγόρα, για το διδακτό ή το μη διδακτό της αρετής.
Πλάτωνος Πρωταγόρας 319c7-319d7 (ΕΝΟΤΗΤΑ 1)
«Για τα θέματα λοιπόν που θεωρούν [οι Αθηναίοι] ότι
εξαρτώνται από κάποια συγκεκριμένη τεχνογνωσία, έτσι ενεργούν. Όταν όμως πρέπει
να αποφασιστεί κάποιο ζήτημα που αφορά τη διοίκηση της πόλεως, σηκώνεται
και δίνει τις συμβουλές του γι’ αυτό εξίσου και ο οικοδόμος, και ο σιδεράς, και
ο έμπορος ή ο ναυτικός, και ο πλούσιος, και ο φτωχός, και αυτός που είναι από
μεγάλο γένος, και αυτός που δεν είναι από κάποια γενιά σπουδαία. Και κανένας
δεν τους ψέγει γι’ αυτό, όπως τους προηγούμενους: γιατί εσύ, χωρίς να έχεις
διδαχτεί από πουθενά αυτό το πράγμα και χωρίς να έχεις δάσκαλο σ’ αυτό το θέμα,
θέλεις τώρα να δώσεις και συμβουλές. Άρα, είναι προφανές πως δεν θεωρούν ότι το
πράγμα αυτό είναι κάτι που διδάσκεται.»
Μονάδες
10
Β4. Να αναφερθείτε στην επαγωγική μέθοδο
του Σωκράτη ως εργαλείο αναζήτησης των ηθικών εννοιών.
Μονάδες 10
Β5. Να γράψετε ένα ομόρριζο ουσιαστικό της
νέας ελληνικής γλώσσας, απλό ή σύνθετο, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
ἁθροισθεῖεν,
σκεδαννύμενοι, διεφθείροντο, ἀπόλοιτο,
ἄγοντα, δοίη, νενέμηνται, θῶ,
μετεχόντων, γένοιντο.
Μονάδες 10
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2006
1. Διδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο.
Πλάτωνος Πρωταγόρας, 322Α-323Α. (ΕΝΟΤΗΤΑ 4-1)
Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος
θείας μετέσχε μοίρας… κτείνειν ὡς νόσον πόλεως».
Να απαντήσετε στα παρακάτω :
Α) Από το κείμενο, που σας δίνεται, να μεταφράσετε στη νέα
ελληνική γλώσσα το απόσπασμα: «Οὕτω
δὴ ... ἀνθρώποις».
Μονάδες 10
Β1) Να σχολιάσετε ερμηνευτικά την
πλατωνική φράση «ὁ ἄνθρωπος
θείας μετέσχε μοίρας».
Μονάδες 10
Β2) Να εξηγήσετε γιατί κατά τον μύθο του
Πρωταγόρα η αἰδώς και
η δίκη λειτουργούν ως «πόλεων κόσμοι καὶ
δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί».
Μονάδες 10
Β3) Λαμβάνοντας υπόψη αφενός το απόσπασμα
του πρωτοτύπου κειμένου «Οὕτω
δὴ ... διεφθείροντο»
και αφετέρου το μεταφρασμένο απόσπασμα «Το μάθημα ... ισχυρίζομαι πως
διδάσκω», που ακολουθεί, να αναφέρετε πώς παρουσιάζεται η πολιτική τέχνη.
Πλάτωνος Πρωταγόρας 318 Ε (ΕΝΟΤΗΤΑ 1)
«Το μάθημα [το οποίο διδάσκω] είναι η εὐβουλία
… να κάνεις τους άνδρες ἀγαθοὺς πολίτες».
«Αυτό ακριβώς, Σωκράτη», είπε, «είναι το μάθημα που
ισχυρίζομαι πως διδάσκω». Μονάδες
10
Β4) Τι γνωρίζετε για τη Σωκρατική
αμφισβήτηση;
Μονάδες 10
Β5) Να γράψετε δύο ομόρριζες λέξεις της
νέας ελληνικής γλώσσας, απλές ή σύνθετες, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις
του κειμένου:
μετέσχε, διηρθρώσατο, οἰκήσεις,
νενέμηνται, συναγωγοί.
Μονάδες 10
Ενότητα 5η(323 a - e) : Η
πολιτική αρετή
ως κοινή και φυσική
ιδιότητα όλων
των ανθρώπων
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Γιατί η δικαιοσύνη και
η πολιτική αρετή θεωρούνται, κατά τον Πρωταγόρα, στοιχεία σύμφυτα με την ίδια
την ανθρώπινη ιδιότητα (τουλάχιστον από τη στιγμή που ο άνθρωπος εισέρχεται
στον πολιτισμό); Αναλύστε τα επιχειρήματα του Πρωταγόρα στο απόσπασμα αυτό και
προσθέστε τα δικά σας.(ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 86)
2. Πώς προσπαθούν οι
άνθρωποι να καλλιεργήσουν την ιδιότητα της δικαιοσύνης και της πολιτικής
αρετής; (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 86)
3. Ο Πρωταγόρας
προσκομίζει μια εμπειρική απόδειξη για την καθολικότητα της πολιτικής αρετής.
Ποια είναι αυτή και γιατί θεωρείται τρελός όποιος δέχεται ότι δεν κατέχει τη
δικαιοσύνη και την άλλη πολιτική αρετή;
4. Να αξιολογήσετε την
εμπειρική απόδειξη του Πρωταγόρα για την καθολικότητα της αρετής. Τη βρίσκετε
πειστική;
5. «ἢ μὴ εἶναι
ἐν ἀνθρώποις»: να συγκρίνετε
την τιμωρία αυτή με τη θανάτωση («κτείνειν ὡς
νόσον πόλεως») που προτάθηκε στην 4η ενότητα από τον Δία. Είναι η κύρωση αυτή
ηπιότερη ή όχι και γιατί;
6. Πώς αποδεικνύει ο
Πρωταγόρας ότι η πολιτική αρετή διδάσκεται; Να καταγράψετε τα επιχειρήματά του
και να τα αξιολογήσετε.
7. Είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος μαθαίνει αρχικά με τη μίμηση.
Γιατί, κατά τη γνώμη σας, την παραλείπει ο Πρωταγόρας;
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. Να βρείτε την
ετυμολογία των παρακάτω λέξεων: νουθετοῦσιν,
ἄδικος, τἀληθῆ,
σωφροσύνην, σύμβουλον, συλλήβδην.
2. Να βρείτε συνώνυμα των
παρακάτω λέξεων στα αρχαία ελληνικά: οἴῃ,
μετέχειν, δεῖν, ποιεῖν, ἀγαθὰ.
3. Να δώσετε δύο ομόρριζα στα νέα ελληνικά για καθεμιά από
τις παρακάτω λέξεις: φῇ, οἰκεῖοι,
μανίαν, φύσει, τύχῃ, διδαχῆς.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Μετά το μύθο
ο Πρωταγόρας καταφεύγει στο λόγο
για να αποδείξει τις θέσεις του. Να εντοπίσετε
στο κείμενο τις θέσεις που προβάλλει
και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί.
2. ἡγοῦνται
πάντες ... ἀρετῆς: Πού στηρίζεται το
επιχείρημα του Πρωταγόρα και πώς το αξιολογείτε47;
3. τεκμήριον: Ο Πρωταγόρας προσκομίζει μια εμπειρική απόδειξη
για τη συμμετοχή όλων στην πολιτική αρετή. Ποια είναι αυτή; Γιατί θεωρείται
«τρελός» όποιος δέχεται ότι δεν κατέχει τη δικαιοσύνη και την άλλη πολιτική
αρετή4855;
4. ἢ μὴ εἶναι
ἐν ἀνθρώποις: Να συγκρίνετε
την τιμωρία αυτή με τη θανάτωση που προτάθηκε παραπάνω (κτείνειν ὡς
νόσον πόλεως). Είναι η κύρωση αυτή ηπιότερη ή όχι και γιατί49;
5. Από πού προέρχεται, σύμφωνα με τον Πρωταγόρα, η πολιτική
αρετή50;
6. Ο Πρωταγόρας υποστηρίζει
α) ότι, σύμφωνα με το μύθο,
ο Δίας έδωσε σε όλους τους ανθρώπους την αἰδῶ
και τη δίκη, και β) ότι η πολιτική αρετή
διδάσκεται. Νομίζετε ότι υπάρχει
αντίφαση ανάμεσα στις δύο αυτές θέσεις
του Πρωταγόρα; Να δικαιολογήσετε την απάντησή
σας51.
7. οὐ φύσει ἀλλὰ
διδακτόν: Ποιο είναι το νόημα της διάκρισης αυτής; Να τη συσχετίσετε
με την αριστοκρατική (αρχαϊκή)
αντίληψη της ηθικής και τις γενικότερες
αντιλήψεις των σοφιστών52.
8. Ο Πρωταγόρας, για να αποδείξει (να προβάλει
ως γενικά αποδεκτό) ότι
όλοι μπορούν να κατέχουν
την αρετή και ότι η αρετή διδάσκεται,
χρησιμοποιεί δύο επιχειρήματα. Να τα καταγράψετε και να τα αξιολογήσετε.
9. Ποια άποψη υποστηρίζει
ο Πρωταγόρας για τα χαρακτηριστικά
που οι άνθρωποι έχουν από
τη φύση ή από
τυχαίο γεγονός και ποια στάση
τηρούν οι άλλοι άνθρωποι
(της εποχής) απέναντι σ' αυτά;
Πώς κρίνετε τις απόψεις
αυτές; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
10. Ποιες είναι οι μορφές της αγωγής κατά τον Πρωταγόρα και
σε ποια σχέση βρίσκονται μεταξύ τους;
11. Ποια είναι τα συστατικά στοιχεία της αρετής - όπως
εμφανίζονται στην ενότητα
αυτή - και με ποιο τρόπο τα παρουσιάζει ο Πρωταγόρας53;
12. πᾶν τὸ ἐναντίον
τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς:
Ποιο πρόβλημα δημιουργείται με την εναλλαγή
των όρων από τον Πρωταγόρα
και τι μπορούμε να υποθέσουμε για την εξέλιξη του διαλόγου, δεδομένης
της φροντίδας του Σωκράτη για ακριβολογία
και ειδικά για ακριβείς ορισμούς
των εννοιών54;
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
47 Στηρίζεται στην κοινή αντίληψη, ο
Πρωταγόρας δεν το θεμελιώνει λογικά. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει ουσιαστική -
αντικειμενική βάση. Άλλωστε ακολουθεί εμπειρική απόδειξη που αρχίζει με τη λέξη
τεκμήριον. Βλ. ερώτηση 3.
48 Η συνύπαρξη των ανθρώπων είναι
αδιανόητη, αν δε διαθέτουν όλοι την πολιτική αρετή. Γι’ αυτό και αν κάποιος
στερείται τη σωφροσύνη ή τη δικαιοσύνη, την αρετή του πολίτη γενικά, πρέπει να
υποκρίνεται ότι τις κατέχει. Η υποκρισία παρατηρεί ο Α. Ε. Τaylor (σ. 289)
είναι ο φόρος που η κακία οφείλει στην αρετή.
49Είναι ζήτημα αν είναι ηπιότερη,
δεδομένης της σημασίας που έχει για τον άνθρωπο η κοινωνική ζωή.. Ειδικότερα για την εποχή εκείνη η εξορία ισοδυναμούσε με θάνατο. Πρβλ. τις απόψεις του Σωκράτη στον Κρίτωνα (κεφ. 15- 16)
και την Ἀπολογία.
50Από τη διδαχή και την επιμέλεια
όχι από τη φύση ή την τύχη.
51Ο Δίας δεν μπορεί να εξασφαλίσει
την καθολικότητα των δύο αρετών στους ανθρώπους, αφού αυτές δεν αποτελούσαν
μέρος της αρχικής τους φύσης. Χρειάζεται επομένως η διδασκαλία. Δεν υπάρχει αντίφαση αν με το Δία, όπως και με την έκφραση φύσει, εννοήσουμε την προδιάθεση, το δυνάμει (με τη διατύπωση του Αριστοτέλη) που μετατρέπεται σε ἐνεργείᾳ με τη διδασκαλία.
52Σύμφωνα με την αρχαϊκή αντίληψη περί ηθικής, οι ιδιότητες -τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου- δίνονται εκ φύσεως και όσο «ανώτερο» είναι το γένος, η γενιά, τόσο ανώτερα, «ευγενέστερα», τα χαρακτηριστικά. Η διδασκαλία των σοφιστών αμφισβητεί αυτή την ηθική και μερικοί από τους σοφιστές διατυπώνουν θέσεις στις οποίες η ανθρωπότητα θα φτάσει ξανά στην εποχή του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, όπως ότι οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους ίσοι και οι ανισότητες είναι θέμα κοινωνικών συμβάσεων. Με το οὐ φύσει θα εννοήσουμε ότι δεν δίνεται «έτοιμη» από τη φύση η πολιτική αρετή, αλλά δίνεται μόνο ως δυνατότητα σε όλους. Τα υπόλοιπα είναι θέμα διδασκαλίας και διαπαιδαγώγησης (όπως θα τονίσει στα επόμενα ο Πρωταγόρας). Η διάκριση φύσει - διδακτόν μπορεί να συσχετιστεί με τη θεμελιώδη διάκριση των σοφιστών σε φύσει και νόμῳ. Ο διδάσκων θα μπορούσε να αναφερθεί σ' αυτή, αφού πρόκειται για αντίληψη που διαπερνά την αρχαία ελληνική σκέψη σε πολλές εκφράσεις της, όπως η τραγωδία και η ιστορία του Θουκυδίδη. Η διάκριση φύσει και νόμῳ είναι ένα από τα σημεία που διαφοροποιούν τους σοφιστές μεταξύ τους. Ο Πρωταγόρας ανήκει στους
υποστηρικτές του νόμου, αντίθετα π.χ. με τον Ιππία. Στην εισαγωγή του διδακτικού βιβλίου (σ. 28) γίνεται λόγος για τον ένα όρο του αντιθετικού ζεύγους (νόμος).
53Η δικαιοσύνη και η οσιότητα, όπως φαίνεται από την αδικία και την ασέβεια που ο Πρωταγόρας παρουσιάζει ως το αντίθετο της πολιτικής αρετής. (Συστατικό στοιχείο είναι και η σωφροσύνη, αλλά με το χωρισμό των ενοτήτων στο διδακτικό
βιβλίο
βρίσκεται στην 7η ενότητα). Από αυτά τα στοιχεία (δικαιοσύνη, σωφροσύνη, οσιότητα) θα ξεκινήσει στη δεύτερη ερώτησή του ο Σωκράτης.
54Η αρετή είναι μία και ενιαία ή
πολλές; Θα αποτελέσει θέμα συζήτησης στη συνέχεια.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. ἡγοῦμαι,
χαλεπαίνω, θυμοῦμαι, νουθετῶ: Να γράψετε στην αρχαία
ελληνική από ένα
συνώνυμο για κάθε λέξη
που σας δίνεται55.
2. Να βρείτε τις λέξεις
του κειμένου που είναι ετυμολογικά
συγγενείς με τις παρακάτω λέξεις : μανιακός,
ευθυμία, σθεναρά, εξασθενημένος,
δυσνόητος, ανελέητα, φάση(π.χ.τηςσελήνης),
φαντασία, φάσμα, διαφήμιση,
παρανοϊκός, ελεημοσύνη, φανάρι,
αφανής, προφήτης, μυθομανής,
φαντάζω, φανερός, πυρομανής,
επιθυμώ, ενθύμιο
3. φύσει, τύχῃ,
συλλήβδην : Να γράψετε ρήματα της αρχαίας
ελληνικής που είναι ετυμολογικά συγγενή με τις παραπάνω λέξεις
4. ὄντι , ἡγοῦνται
, μετέχειν , λαβὲ , τεκμήριον,
φῇ , καταγελῶσιν , προσιόντες
, μαινόμενον, εἰδῶσιν
, προσποι-ούμενον , εἰκότως
, ἀποδέχονται , μετεῖναι
, φύσει , πειράσομαι , θυμοῦται
, κολάζει , ἐλεοῦσιν,
αἰσχροὺς , σμικροὺς
, ἴσασιν , ἀσέβεια
, συλλήβδην : για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου να
σχηματίσετε δύο ομόρριζες λέξεις της νέας ελληνικής (απλές ή σύνθετες).
5. Για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου, να
επιλέξετε από την παρένθεση τη/τις συνώνυμη/ες λέξη/εις της αρχαίας ελληνικής:
οἴῃ, ἡγοῦνται,
τεκμήριον, φῇ, ἀγαθὸς,
χαλεπαίνουσιν, εἰδῶσιν,
ἐναντίον, πειράσομαι,
νουθετεῖ, κολάζει, ποιεῖν,
ἴσασιν, ἀγαθὰ
(νομίζεις, σημεῖον,
καλά, ὑπολαμβάνονται, εἴπῃ, ἱκανός,
ἀνδρεῖος, θυμοῦσιν,
ἐνώπιον, ἴδωσιν,τιμωρεῖ,
γιγνώσκωσιν, πράττειν, λαμβάνειν, λέγειν, γιγνώσκουσιν, ἐπιχειρήσω,
συμβουλεύει, κελεύει)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
55 νομίζω- δοκῶ- οἴομαι, ἀγανακτῶ, ὀργίζομαι, παραινῶ- συμβουλεύω.
ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
2002
Πλάτωνος Πρωταγόρας
(323 Α - Ε) (ΕΝΟΤΗΤΑ 5-7)
Ἐν γὰρ ταῖς ἄλλαις
ἀρεταῖς, … πᾶν
τὸ ἐναντίον
τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς.
Α. Από το κείμενο
που σας δίνεται να μεταφράσετε
στο τετράδιό σας το απόσπασμα:
"Ἐν γὰρ
ταῖς ἄλλαις
ἀρεταῖς
... ταῦτα λέγω".
Μονάδες 10
Β. Να γράψετε στο τετράδιό
σας τις απαντήσεις των παρακάτω
ερωτήσεων:
Β1. "Ἐν
γὰρ ταῖς ἄλλαις
ἀρεταῖς
... ἢ μὴ εἶναι
ἐν ἀνθρώποις":
Να εκθέσετε το επιχείρημα που χρησιμοποιεί
στην παράγραφο αυτή ο Πρωταγόρας,
για να αποδείξει το "διδακτόν"
της αρετής, και να το αξιολογήσετε.
Μονάδες 10
Β2. "Ὅσα
γὰρ ἡγοῦνται
ἀλλήλους
κακά ... τὸ ἐναντίον
τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς":
Σύμφωνα με τον Πρωταγόρα,
οι άνθρωποι έχουν ελαττώματα
που προέρχονται από τη φύση
ή τυχαίους παράγοντες.
Έχουν όμως και ελαττώματα
που οφείλονται στην έλλειψη αγωγής.
Πώς αντιμετωπίζεται στην εποχή
του σοφιστή καθεμιά από
τις κατηγορίες αυτές των ανθρωπίνων
ελαττωμάτων στο πλαίσιο της κοινωνικής
συμβίωσης και γιατί;
Μονάδες 10
Β3. "... ἐπὶ
τούτοις που οἵ
τε θυμοὶ γίγνονται
καὶ αἱ
κολάσεις":
Κατά τον Πρωταγόρα, οι τιμωρίες
(κολάσεις) επιβάλλονται στους ανθρώπους,
όταν δε διαθέτουν την πολιτική
αρετή. Σε ποιους και για ποιο λόγο
επιβάλλονται κυρώσεις από
την πόλη, σύμφωνα με τα στοιχεία
του μεταφρασμένου κειμένου που ακολουθεί;
Πλάτωνος Πρωταγόρας
(326 D-E) (ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
Και όταν πια φύγουν
αυτοί [δηλ. οι νέοι άνδρες]
από τους δασκάλους… το να μην μπορεί
να διδαχθεί η αρετή.
Μονάδες 10
Β4. Να προσδιορίσετε
το περιεχόμενο και τη λειτουργία
του μύθου ως μεθόδου ανάπτυξης απόψεων του
Πρωταγόρα και του Πλάτωνα.
Μονάδες 10
Β5. Να γράψετε
δύο ομόρριζες λέξεις
της νέας ελληνικής γλώσσας,
απλές ή σύνθετες,
για καθεμιά από τις παρακάτω
λέξεις του κειμένου:
καταγελῶσιν,
εἰδῶσιν,
μετέχειν, προσποιούμενον,
ἀποδεῖξαι.
Μονάδες 10
ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ 2008
Πλάτωνος, Πρωταγόρας 322a3-322d5 (ΕΝΟΤΗΤΑ 4-5-7)
Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος
θείας μετέσχε μοίρας … κτείνειν ὡς
νόσον πόλεως.”
Α. Από το παραπάνω κείμενο
να μεταφράσετε στο τετράδιό
σας το απόσπασμα: «ὅτ’
οὖν ἁθροισθεῖεν
... ὡς νόσον πόλεως».
Μονάδες
10
Β. Να απαντήσετε στα παρακάτω:
Β.1. Σύμφωνα με τον μύθο του Πρωταγόρα
ποιο στοιχείο έδωσε αρχικά στον άνθρωπο τη δυνατότητα να δημιουργήσει
πολιτισμό και ποια είναι τα πρώτα στάδια της εξέλιξής του;
Μονάδες
10
Β.2. «καὶ ἡ
δημιουργικὴ τέχνη αὐτοῖς
πρὸς μὲν
τροφὴν ἱκανὴ
βοηθὸς ἦν,
πρὸς δὲ τὸν
τῶν θηρίων πόλεμον ἐνδεής»: να
προσδιορίσετε το περιεχόμενο της «δημιουργικῆς
τέχνης» και να εξηγήσετε γιατί χαρακτηρίζεται «ἐνδεής»
(για την απάντησή σας να λάβετε υπόψη το κείμενο μέχρι τη
λέξη «διεφθείροντο»).
Μονάδες
10
Β.3. Αφού μελετήσετε το παρακάτω
μεταφρασμένο κείμενο σε σχέση με το απόσπασμα από το πρωτότυπο «καὶ
δίκην δὴ καὶ αἰδῶ οὕτω
θῶ ἐν
τοῖς ἀνθρώποις,
ἢ ἐπὶ
πάντας νείμω;” “Ἐπὶ
πάντας,” ἔφη ὁ
Ζεύς, “καὶ πάντες μετεχόντων·
οὐ γὰρ ἂν γένοιντο
πόλεις, εἰ ὀλίγοι
αὐτῶν
μετέχοιεν», να καταγράψετε τις απόψεις του Πρωταγόρα σχετικά με τις
προϋποθέσεις για την ύπαρξη πόλεως.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ (ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
Σκέψου λοιπόν, τι από τα δύο συμβαίνει… τι περίεργα πλάσματα
είναι αυτοί οι αγαθοί άνδρες!
Πλάτωνος, Πρωταγόρας 324d7-325b4
Μονάδες 10
Β.4. Ποια είναι τα θέματα του πλατωνικού
διαλόγου Πρωταγόρας και ποια τα σημεία αντιπαράθεσης των δύο
βασικών συνομιλητών μέσα στο έργο;
Μονάδες 10
Β.5. Να γράψετε στο τετράδιό σας δύο
ετυμολογικά συγγενείς λέξεις της αρχαίας ή της νέας ελληνικής, απλές ή
σύνθετες, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου: μετέσχε, διηρθρώσατο,
ᾤκουν, γένει,
κόσμοι.
Μονάδες 10
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ 2009
Πλάτωνος Πρωταγόρας 323C-324Α (ΕΝΟΤΗΤΑ 5-6-7)
Ὅτι μὲν οὖν
πάντ’ ἄνδρα εἰκότως ἀποδέχονται
… οἵ γε ἄνθρωποι ἡγοῦνται
παρασκευαστὸν εἶναι ἀρετὴν.
Α. Από το παραπάνω κείμενο
να μεταφράσετε στο τετράδιό
σας το απόσπασμα: «Ὅσα
γὰρ ἡγοῦνται
ἀλλήλους ... τῆς
πολιτικῆς ἀρετῆς.»
Μονάδες
10
Β.1. Πώς αντιμετωπίζονται, σύμφωνα με τον
Πρωταγόρα, οι άνθρωποι που έχουν ελαττώματα «φύσει ή τύχῃ»;
Μονάδες
10
Β.2. Γιατί η επιβολή της τιμωρίας
αποδεικνύει, σύμφωνα με τον Πρωταγόρα, ότι η αρετή είναι διδακτή;
Μονάδες
10
Β.3. «ὅσα
δὲ ἐξ ἐπιμελείας
... νουθετήσεις.» (ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
Συνδυάζοντας το παραπάνω απόσπασμα με το μεταφρασμένο κείμενο
που ακολουθεί, να εντοπίσετε τον σκοπό της αγωγής και να αναφέρετε τα μέσα με
τα οποία αυτός επιδιώκεται.
«Στην πραγματικότητα, αρχίζουν από την παιδική ηλικία να
διδάσκουν … να έχει διάθεση να γίνει παρόμοιος.»
Μονάδες 10
Β.4. Τι γνωρίζετε για την ίδρυση της
Ακαδημίας του Πλάτωνα;
Μονάδες 10
Β.5. Να γράψετε στο τετράδιό σας δύο
ετυμολογικά συγγενείς λέξεις της αρχαίας ή της νέας ελληνικής, απλές ή
σύνθετες, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
ἡγοῦνται, ποιεῖν, ἀσκήσεως, κτητῆς, διδάξει.
Μονάδες 10
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2012
1. Διδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο
Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε) (ΕΝΟΤΗΤΑ 5-7)
Ἐν γὰρ ταῖς ἄλλαις
ἀρεταῖς … πᾶν
τὸ ἐναντίον τῆς
πολιτικῆς ἀρετῆς.
Α1. Από το κείμενο που σας δίνεται να
μεταφράσετε στη νέα ελληνική γλώσσα το απόσπασμα: «Ἐν
γὰρ ταῖς ἄλλαις
ἀρεταῖς...ταῦτα
λέγω».
Μονάδες 10
Β1. Ποιο είναι το περιεχόμενο του όρου «φύσει»;
(μονάδες 6) Να προσδιορίσετε τη σχέση της «φύσης» με την αρετή κατά την
αντίληψη του Πρωταγόρα. (μονάδες 4)
Μονάδες 10
Β2. «διδακτόν τε καὶ ἐξ ἐπιμελείας...πειράσομαι
ἀποδεῖξαι»:
με ποιο επιχείρημα θα αποδείξει ο Πρωταγόρας αυτήν τη συγκεκριμένη θέση και πώς
αξιολογείτε αυτό το επιχείρημα;
Μονάδες 10
Β3. Λαμβάνοντας υπόψη τη φράση του
κειμένου «ὅσα δὲ ἐξ ἐπιμελείας
καὶ ἀσκήσεως
καὶ διδαχῆς
οἴονται γίγνεσθαι ἀγαθά
ἀνθρώποις» και
το παρακάτω μεταφρασμένο κείμενο, να αναφέρετε τους τρόπους με τους οποίους η
πόλη επιδιώκει να οδηγήσει τους πολίτες στην κατάκτηση της αρετής. (ΕΝΟΤΗΤΑ
7)
«Και όταν πια φύγουν αυτοί [δηλ. οι νέοι άνδρες] από τους
δασκάλους … το να μην μπορεί να διδαχθεί η αρετή.»
Μονάδες 10
Β4. Ποιον τρόπο εισαγωγής επιλέγει ο
Πλάτωνας στο έργο «Πρωταγόρας» (μονάδες 4) και πώς αξιολογείται αυτή η επιλογή
του; (μονάδες 6)
Μονάδες 10
Β5. αφασία, δυσπρόσιτος, ιστορία, σχεδόν, προγονικός: για
κάθε μία από τις παραπάνω λέξεις της νέας ελληνικής να γράψετε μια ετυμολογικά
συγγενή λέξη από το κείμενο.
Μονάδες 10
Ενότητα 6η (324 a – c) : Η
παιδευτική σημασία
της τιμωρίας ως απόδειξη
του διδακτού της αρετής
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Πώς παρουσιάζει εδώ την
έννοια της τιμωρίας ο Πρωταγόρας; Αναλύστε τη θέση του, όπως παρουσιάζεται στον
λόγο του, στις δύο τελευταίες ενότητες.(ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη
σελίδα 88)
2. Με ποιο πνεύμα νομίζετε
ότι θα πρέπει μια κοινωνία να εφαρμόζει τον νόμο και τις ποινές στους
παραβάτες; (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 88)
3. Να συγκρίνετε τη θέση
του Πρωταγόρα για την τιμωρία με την αντίληψη που υπήρχε γι’ αυτή στην εποχή
του. Ποιες ομοιότητες και διαφορές εντοπίζετε;
4. Πώς κρίνετε τη θέση του
Πρωταγόρα για την παιδευτική σημασία της τιμωρίας σε σχέση με την εποχή της;
5. Ο Πρωταγόρας μιλώντας
στην 4η ενότητα για τη θανατική ποινή και στην 6η για την παιδευτική σημασία
της τιμωρίας φαινομενικά πέφτει σε αντίφαση. Εξηγήστε σε τι συνίσταται η
αντίφαση αυτή και πώς τελικά αίρεται.
6. Πώς ο Πρωταγόρας μέσα
από την ανάλυση της θέσης του για την επιβολή τιμωριών φτάνει να αποδείξει ότι
η πολιτική αρετή διδάσκεται; Αξιολογήστε την πειστικότητα του επιχειρήματός
του.
7. Ποια συναισθήματα νομίζετε ότι διακατέχουν τον Πρωταγόρα
στο τέλος της 6ης ενότητας, αν κρίνετε από τη φράση του «… ἀποδέδεικταί
σοι, ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς,
ὥς γέ μοι φαίνεται»;
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. Να δώσετε από δύο
ομόρριζα στη νέα ελληνική για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις: νουθετεῖ,
μαθήσεως, κτητῆς, ἠδίκησεν, πραχθέν, δόξαν.
2. Να βρείτε στο κείμενο
λέξεις ετυμολογικά συγγενείς με τις παρακάτω: ένδειξη, λογική, ένδοξος,
προνομιούχος, προθυμία, ιδιότροπος.
3. Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με παράγωγα του ἰδὼν<ὁρῶ.
α) Το ουράνιο τόξο που εμφανίστηκε στον ουρανό δεν ήταν …………………… για πολλή ώρα.
β) Ένας ……………………………… μπορεί εύκολα να διαγνώσει αν έχεις προβλήματα ……………………….
γ) Ένας καλός πολιτικός πρέπει να διακρίνεται από …………………………. δ) Ένα μεγάλο
ποσοστό των εκπομπών που προβάλλονται στην ……………………… είναι ακατάλληλες για
ανηλίκους. ε) Είναι τυχερός˙ οι ουλές που του άφησε ο τραυματισμός είναι
…………………….
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Να εντοπίσετε το σημείο
του κειμένου που δικαιολογεί
τον τίτλο που δόθηκε στην ενότητα
και να προτείνετε έναν άλλο
τίτλο.
2. Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την αδικία. Η ποινή αποσκοπεί
στο να διορθωθεί αυτός που αδικεί. Πώς συνδέονται οι δύο παραπάνω θέσεις με το
διδακτόν της αρετής56;
3. Ποιος είναι ο σκοπός της ποινής σύμφωνα με τον Πρωταγόρα;
Συμφωνείτε ή όχι; Να αιτιολογήσετε την άποψή σας57.
4. Να συγκρίνετε την άποψη του Πρωταγόρα για την ποινή με την
παλαιότερη αντίληψη της ανταπόδοσης (ποινή - τιμωρία, τίσις) εντοπίζοντας
ομοιότητες και διαφορές.
5. Ποια συναισθήματα νομίζετε ότι διακατέχουν τον Πρωταγόρα
στο τέλος της ενότητας αυτής;
6. Να εξηγήσετε αν, κατά τη γνώμη σας, η επιβολή των ποινών
είναι έγκυρο και πειστικό επιχείρημα για το διδακτόν της αρετής.
7. Η παιδεία αναδεικνύεται σε κινητήρια δύναμη που θα
μετατρέψει τον άνθρωπο από δυνάμει σε ἐνεργείᾳ
πολιτικό ον. Να αναλύσετε την άποψη αυτή με βάση τη συλλογιστική του Πρωταγόρα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
56 Αν η αρετή δε διδασκόταν, οι
απόψεις αυτές δε θα ευσταθούσαν, γιατί θα σήμαινε ότι είναι κάποιος καλός ή
κακός εκ φύσεως. Τότε όμως θα ήταν αδύνατο να αλλάξει, άρα δε θα ήταν υπεύθυνος
για την αδικία ούτε θα μπορούσε να του επιβληθεί ποινή. Ο Πρωταγόρας δίνει
περιεχόμενο παιδαγωγικό - τελεολογικό στην ποινή.
57 Έχει παιδευτικό και όχι κατασταλτικό
σκοπό, σωφρονιστικό και όχι εκδικητικό. Απορρίπτονται τα κίνητρα της
ανταπόδοσης και αντεκδίκησης. Οι απόψεις του Πρωταγόρα για το σκοπό της
ποινής μπορούν να συγκριθούν με αυτές που διατύπωσε ο Ιταλός Cesare Beccaria
την εποχή του διαφωτισμού. Σκοπός της ποινής δεν είναι η εκδίκηση, αλλά ο
σωφρονισμός εκείνου που διέπραξε το αδίκημα και ο παραδειγματισμός των άλλων.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λεξιλογικές - Σημασιολογικές ασκήσεις
1. πειρῶμαι < πεῖρα:
Να γράψετε πέντε λέξεις, απλές ή σύνθετες, με το θέμα της λέξης που σας
δίνεται.
2.Να βρεις τις λέξεις του κειμένου που είναι ομόρριζες με τις
λέξεις : άνοια, δήλωση, μαθήτρια, ιδιοκτησία, ακόλαστος, δυνάστης, σχεδόν,
παραλογισμός, ερχομός, σύμπραξη, θήκη, πρωτοϊδωμένος, προτρεπτικός, δόγμα,
οίηση, ήττα, εικόνα, δοχείο, περιτομή, συμπολίτης, ενδεικτικός, ανικανοποίητος,
φάντασμα.
3. θυμοῦται , κτητῆς
, οὔσης, ἐθέλεις
, ἐννοῆσαι , κολάζειν,
διδάξει , παρασκευαστὸν
, νοῦν , ἀλογίστως
, τιμω-ρεῖται, ἐπιχειρῶν
, πραχθὲν , θείη, ἰδὼν
, διάνοιαν , ἀποτροπῆς
, δόξαν , ἰδίᾳ ,
πολῖται, εἰκότως
, ἀποδέχονται , συμβουλεύοντος
, ἱκανῶς, φαίνεται
: για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις του κειμένου να σχηματίσετε δύο ομόρριζες
λέξεις της νέας ελληνικής (απλές ή σύνθετες).
4. Για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου, να
επιλέξετε από την παρένθεση τη/τις συνώνυμη/ες λέξη/εις της αρχαίας ελληνικής:
δῆλον, ἐθέλεις,
ἐπιχειρῶν, αὖθις,
διανοεῖται, δόξαν, οἴωνται
(δυνατόν, ἐπιθυμεῖς,
πάλιν, νῦν, λογίζεται, γνώμην, καλόν, νομίζουσιν, λέγουσιν,
πειρώμενος)
ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ 2011
Διδαγμένο κείμενο
Πλάτωνος Πρωταγόρας 324A–C (ENOTHTA 6-7)
Ἔνθα δὴ πᾶς
παντὶ θυμοῦται καὶ
νουθετεῖ… ἱκανῶς,
ὥς γέ μοι φαίνεται.
Α1. Από
το παραπάνω κείμενο να γράψετε στο τετράδιό
σας τη μετάφραση του αποσπάσματος: «Οὐδεὶς
γὰρ κολάζει τοὺς ἀδικοῦντας
... καὶ
διδακτὸν ἀρετήν.»
Μονάδες
10
Β1. Ποια άποψη εκφράζει ο Πρωταγόρας στο
κείμενο που σας δίνεται για τον σκοπό της τιμωρίας (μονάδες 5) και πώς
αξιοποιεί την άποψη αυτή για να τεκμηριώσει ότι η αρετή μπορεί να διδαχθεί;
(μονάδες 5)
Μονάδες
10
Β2. «ὥσπερ θηρίον ἀλογίστως
τιμωρεῖται»: Να σχολιάσετε την
παραπάνω φράση, δίνοντας έμφαση στη σημασία που έχει ο λόγος για τη συγκρότηση
και για τη λειτουργία της κοινωνίας.
Μονάδες
10
Β3. Με βάση το κείμενο που σας δίνεται και
το παρακάτω μεταφρασμένο απόσπασμα, να δείξετε ότι κατά τον Πρωταγόρα ο ρόλος
της πόλης είναι και παιδαγωγικός.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ (ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
«Και όταν πια φύγουν αυτοί [δηλ. οι νέοι άνδρες] από τους
δασκάλους … η δικαιοσύνη ξαναβάζει [τον παραβάτη] στην ευθεία.»
Πλάτωνος Πρωταγόρας 326C-E
Μονάδες 10
Β4. Πώς περιγράφει ο Πλάτωνας στο πρώτο
μέρος του διαλόγουΠρωταγόρας τους σοφιστές Πρόδικο, Ιππία και Πρωταγόρα;
Μονάδες 10
Β5. Για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις να
γράψετε στο τετράδιό σας μία λέξη του διδαγμένου πρωτότυπου κειμένου
ετυμολογικά συγγενή: υποθήκη, βιαιοπραγία,
ιδέα, εκτρέπομαι, μισαλλοδοξία, οίηση, επιεικής, υποδοχή,
τμήμα, άφαντος.
Μονάδες 10
ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ 2001
Πλάτωνος Πρωταγόρας 323c8-
324b. (ΕΝΟΤΗΤΑ 5-6-7)
Ὅσα γὰρ ἡγοῦνται
ἀλλήλους κακὰ ἔχειν
… ὅσοιπερ τιμωροῦνται καὶ ἰδίᾳ
καὶ δημοσίᾳ.
Α. Από το κείμενο
που σας δίνεται, να μεταφράσετε
στο τετράδιό σας το τμήμα:
"Εἰ γὰρ ἐθέλεις....
δημοσίᾳ."
Μονάδες 10
Β. Να γράψετε στο τετράδιό
σας τις απαντήσεις των παρακάτω
ερωτήσεων:
1. Υπάρχουν ελαττώματα,
τα οποία έχει ο άνθρωπος
"φύσει" ή "τύχῃ", και άλλα, τα οποία
οφείλονται στην έλλειψη αγωγής.
Πώς αντιμετωπίζονται από τον
Πλάτωνα οι δύο αυτές κατηγορίες ελαττωμάτων;
Μονάδες 10
2. Ποιος ο σκοπός της ποινής σύμφωνα με τον Πρωταγόρα;
Μονάδες 10
3. Να εντοπίσετε στο μεταφρασμένο κείμενο που ακολουθεί τα
σημεία, τα οποία αναπτύσσουν και επεξηγούν την άποψη που εκφράζει ο Πρωταγόρας
στη φράση: "... ἐπὶ
τούτοις που οἵ τε θυμοὶ γίγνονται
καὶ αἱ κολάσεις
καὶ αἱ νουθετήσεις."
(ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
"Στην πραγματικότητα αρχίζουν από την παιδική ηλικία …
το να μην μπορεί να διδαχθεί η αρετή”. (Πλάτωνος Πρωταγόρας 325c5 - 326e5).
Μονάδες 10
4. Έχει παρατηρηθεί πως η συζήτηση στους πλατωνικούς διαλόγους
διεξάγεται ως "παιδιά" (παιχνίδι). Γιατί ο Πλάτωνας επιλέγει αυτόν
τον τρόπο διερεύνησης των φιλοσοφικών ζητημάτων;
Μονάδες 10
5. Να γράψετε στο τετράδιό σας δύο ομόρριζες λέξεις απλές ή
σύνθετες για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
ἡγοῦνται,
ἐλεοῦσιν,
συλλήβδην, ἰδών,
ἀποτροπῆς.
Μονάδες 10
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ 2007
Πλάτωνος Πρωταγόρας 324a-c (ΕΝΟΤΗΤΑ 6-1)
Ἔνθα δὴ πᾶς
παντὶ θυμοῦται καὶ
νουθετεῖ… ἱκανῶς,
ὥς γέ μοι φαίνεται.
Α. Από το παραπάνω κείμενο
να μεταφράσετε στο τετράδιό
σας το τμήμα: «Οὐδεὶς
γὰρ κολάζει ... καὶ
διδακτὸν ἀρετήν».
Μονάδες 10
Β. Να απαντήσετε στα παρακάτω:
Β.1. Με βάση το κείμενο που σας δόθηκε, πώς
συμβάλλει η λογική επιβολή της τιμωρίας στην εδραίωση της δικαιοσύνης;
Μονάδες 10
Β.2. Με ποια λογική επιχειρηματολογία
προσπαθεί ο Πρωταγόρας να αποδείξει το διδακτόν της αρετής;
Μονάδες 10
Β.3. «Ταύτην οὖν
τὴν δόξαν πάντες ἔχουσιν
ὅσοιπερ τιμωροῦνται
καὶ ἰδίᾳ
καὶ δημοσίᾳ».
Να συσχετίσετε την παραπάνω θέση του Πρωταγόρα με όσα διατυπώνονται στο
παρακάτω μεταφρασμένο κείμενο σχετικά με την πολιτική αρετή. (ΕΝΟΤΗΤΑ 1)
«Το μάθημα [το οποίο διδάσκω] είναι η εὐβουλία
… αναλαμβάνεις να κάνεις τους άνδρες ἀγαθοὺς
πολίτες».
Μονάδες 10
Β.4. Ο σχολιασμός ποιητικών κειμένων ως
μέθοδος έκθεσης των απόψεων του Πρωταγόρα.
Μονάδες 10
Β.5. Για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις να
γράψετε στο τετράδιό σας μια λέξη του κειμένου ετυμολογικά συγγενή:
απόκτημα, ανόητος, ηγέτης, παράδοξος, εικασία.
Μονάδες 10
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2008
1. Διδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο.
Πλάτωνος Πρωταγόρας, (324 Α-C). (ΕΝΟΤΗΤΑ 6-7)
Ἔνθα δὴ πᾶς
παντὶ θυμοῦται καὶ
νουθετεῖ … ἱκανῶς,
ὥς γέ μοι φαίνεται.
Να απαντήσετε στα παρακάτω :
Α) Από το κείμενο, που σας δίνεται, να μεταφράσετε στη νέα ελληνική
γλώσσα το απόσπασμα: «Οὐδεὶς
γὰρ κολάζει ... καὶ
διδακτὸν ἀρετήν».
Μονάδες 10
Β1) Ποιος είναι ο σκοπός της τιμωρίας
σύμφωνα με το κείμενο.
Μονάδες 10
Β2) Να αναφέρετε πώς συνδέεται η επιβολή
της τιμωρίας με τη θέση του Πρωταγόρα για το «διδακτόν» της αρετής.
Μονάδες 10
Β3) Λαμβάνοντας υπόψη αφενός τη φράση του
πρωτοτύπου κειμένου «ἀποτροπῆς
γοῦν ἕνεκα
κολάζει» και αφετέρου το μεταφρασμένο απόσπασμα «Στην
πραγματικότητα… να γίνει παρόμοιος.» που ακολουθεί, να αναφέρετε τις
παιδαγωγικές μεθόδους αγωγής των νέων.
Πλάτωνος Πρωταγόρας (324C – 326A) (ΕΝΟΤΗΤΑ 7)
Στην πραγματικότητα, αρχίζουν από την παιδική ηλικία να
διδάσκουν … να έχει διάθεση να γίνει παρόμοιος. […]
Μονάδες 10
Β4) Τι γνωρίζετε για την ίδρυση της
Ακαδημίας από τον Πλάτωνα.
Μονάδες 10
Β5) Να γράψετε δύο ομόρριζες λέξεις της
νέας ελληνικής γλώσσας, απλές ή σύνθετες, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις
του κειμένου:
κτητῆς, ἀγένητον,
διανοεῖται, ἔχουσιν,
φαίνεται.
Μονάδες 10
Ενότητα 7η (324 d - 326 e) :
Η διδασκαλία της αρετής
από την οικογένεια
και την κοινωνία
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Συγκρίνετε τη στάση του Σωκράτη, όταν στη φυλακή αρνήθηκε
να πειστεί στις προτάσεις των φίλων του για απόδραση, με τις απόψεις του
Πρωταγόρα περί τιμωρίας. (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 91)
2. Συγκρίνετε την άποψη του Σωκράτη για την αδυναμία των
πολιτών να διδάξουν την πολιτική αρετή στα παιδιά τους με τη διαφορετική θέση
του Πρωταγόρα. (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 91)
3. Ποια μέσα θεωρείτε ότι έχουν στη διάθεσή τους η οικογένεια
και η κοινωνία προκειμένου να διδάξουν στους νέους την πολιτική αρετή; (ερώτηση
από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 91)
4. Οι αρχαίοι Έλληνες ταύτιζαν απολύτως την πολιτική και την ιδιωτική
αρετή. Θεωρείτε πως πράγματι πρέπει να τις ταυτίζουμε ή μήπως πρόκειται για
ξεχωριστές ιδιότητες; (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 91)
5. Με ποια μέθοδο δηλώνει ο Πρωταγόρας ότι θα ανασκευάσει τη
δεύτερη αντίρρηση του Σωκράτη; Γιατί, κατά τη γνώμη σας, προτίμησε να αλλάξει
μέθοδο; Ποια πλεονεκτήματα του προσφέρει η δεύτερη;
6. Ποια είναι η βασική υποχρέωση του πολίτη για να μπορούν να
υπάρξουν οργανωμένες κοινωνίες και με ποιους τρόπους παρεμβαίνει η πολιτεία
στην εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής;
7. Με ποιο επιχείρημα προσπαθεί ο Πρωταγόρας να αποδείξει ότι
οι άριστοι πολιτικοί άνδρες μπορούν να διδάσκουν την πολιτική αρετή στα παιδιά
τους; Να αξιολογήσετε την πειστικότητά του.
8. Ποια εκφραστικά μέσα χρησιμοποιεί ο Πρωταγόρας για να καταλήξει
στο πρώτο του συμπέρασμα; Τι φανερώνουν;
9. Παρουσιάστε αναλυτικά τις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης στην
αρχαία Αθήνα (ηλικία, φορείς αγωγής, στόχους και μεθόδους).
10. Ποια ήταν τα βασικά γνωρίσματα του εκπαιδευτικού
συστήματος της αρχαίας Αθήνας;
11. Ποιο είναι το επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο Πρωταγόρας
για να αποδείξει ότι η πολιτική αρετή διδάσκεται; Αξιολογήστε το.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ
Ερμηνευτικές ερωτήσεις
1. Ποια αντίρρηση του Σωκράτη δηλώνει ότι θα ανασκευάσει ο
Πρωταγόρας;
2. Με ποια μέθοδο δηλώνει ότι θα ανασκευάσει τη δεύτερη
αντίρρηση του Σωκράτη; Γιατί, κατά τη γνώμη σας, προτίμησε να αλλάξει μέθοδο;
Ποια πλεονεκτήματα του προσφέρει αυτή η αλλαγή;
3. Υπάρχει ένα
πράγμα στο οποίο
είναι αναγκαίο να μετέχουν
όλοι οι πολίτες, προκειμένου
να είναι δυνατή η ύπαρξη
πόλεως, ή δεν υπάρχει; (ἔστι
τι ἕν, ἢ οὐκ ἔστιν,
οὗ ἀναγκαῖον
πάντας τοὺς πολίτας μετέχειν, εἴπερ
μέλλει πόλις εἶναι;) Ποιο είναι το
«ένα», «αναγκαίο»
για την ύπαρξη της πόλης; Nα εντοπίσετε τη σχέση ανάμεσα στην άποψη αυτή
και στον πρωταγόρειο μύθο58.
4. Ο Πρωταγόρας θεωρεί
την ἀνδρὸς ἀρετήν,
την πολιτική αρετή, ως μοναδικό θεμέλιο για τη συγκρότηση και διατήρηση του
οικοδομήματος της πολιτείας. Πώς κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό; Να κρίνετε την
εγκυρότητα του συλλογισμού του59.
5. εάν μεν υπάρχει
αυτό το ένα πράγμα
και εάν αυτό το πράγμα
δεν είναι ούτε η οικοδομική ούτε
η μεταλλουργία ούτε
η κεραμική (εἰ μὲν
γὰρ ἔστι καὶ
τοῦτό ἐστι τὸ ἓν
οὐ τεκτονικὴ οὐδὲ
χαλκεία οὐδὲ κεραμεία). Ποιο
επιχείρημα του Σωκράτη υπαινίσσεται στο σημείο
αυτό ο Πρωταγόρας60;
6. Σε ποια μέρη αναλύεται η ἀνδρὸς ἀρετή
σύμφωνα με τον Πρωταγόρα;
7. Ποια είναι η βασική υποχρέωση του πολίτη και με ποιους
τρόπους παρεμβαίνει η πολιτεία στην εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής;
8. μπορεί
να υποστούν ως ποινή και τον θάνατο
και την εξορία ... τη συνολική
καταστροφή του οίκου τους: Ποιες
ποινές επιβάλλονται και πώς κλιμακώνονται;
9. Γιατί θεωρείται
αυστηρότερη, χειρότερη ποινή
από το θάνατο, ο θάνατος
στην εξορία, η δήμευση της περιουσίας και η διάλυση της οικογένειας; Στην
απάντησή σας πρέπει να λάβετε υπόψη σας τις σχέσεις που επικρατούσαν στην
αρχαία πόλη και ιδίως τη σχέση του πολίτη με την πόλη.
10. Να καταγράψετε τα επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποιεί ο
Πρωταγόρας για να αποδείξει ότι οι αγαθοί άνδρες διδάσκουν την πολιτική αρετή
στα παιδιά τους και να τα αξιολογήσετε61.
11. Σε ποιες βαθμίδες
εκπαίδευσης των νέων στην αρχαία
Αθήνα αναφέρεται ο Πρωταγόρας
στο απόσπασμα του βιβλίου
σας, ποιοι ήταν οι φορείς της αγωγής
και ποιος ο στόχος και το αντικείμενο
διδασκαλίας;
12. με τις απειλές
και τα χτυπήματα το «ισιώνουν,
σαν δέντρο που λυγίζει και γέρνει»
(ὥσπερ ξύλον διαστρεφόμενον καὶ
καμπτόμενον εὐθύνου-σιν ἀπειλαῖς
καὶ πληγαῖς): Ποιο στόχο
υπηρετεί η παρομοίωση και πόσο επιτυχημένη είναι, κατά τη γνώμη σας; Ποια σημασία
έχει η χρησιμοποίηση του ρήματος «ισιώνουν»
(εὐθύνουσιν);
13. Ποιο σκοπό εξυπηρετούσε η διδασκαλία της ποίησης και η
απομνημόνευση ποιημάτων; Θα ήταν σήμερα, κατά τη γνώμη σας, χρήσιμη και εφικτή
μια τέτοια απομνημόνευση;
14. Σε ποιο στάδιο αναλάμβανε η ίδια η πολιτεία την αγωγή των
νέων, ποιος ήταν ο στόχος και ποιο το αντικείμενο της αγωγής;
15. α) Να επισημάνετε τα σημεία εκείνα του κειμένου που
δηλώνουν τα μέσα και τη μέθοδο που χρησιμοποιούσαν οι φορείς της αγωγής για την
επίτευξη των στόχων τους.
β) Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η αγωγή των νέων
στην αρχαία Αθήνα, όπως την περιγράφει ο Πρωταγόρας, είναι αυταρχική; Να
αιτιολογήσετε την άποψή σας62.
16. Ποια άποψη εκφράζει ο Πρωταγόρας για τους νόμους στην ενότητα
αυτή; Πώς συνδέεται με τις απόψεις του για την αἰδῶ
και τη δίκη;
17. Ποιος ήταν ο γενικότερος σκοπός της αγωγής και σε ποια
σχέση βρισκόταν με τους επιμέρους στόχους κάθε βαθμίδας ή και μαθήματος63;
18. «Η ζωή του ανθρώπου στην κοινωνία είναι μια αδιάκοπη
παιδευτική άσκηση. Ο άνθρωπος από τη γέννηση ως το θάνατο ζει μέσα σε
"υπογραφές" κανόνες αυστηρά χαραγμένους, καμιά απόκλιση δεν
επιτρέπεται, ενώ η γενική αδυναμία για συμμόρφωση σ’ αυτούς τιμωρείται με
θάνατο. Ο Πρωταγόρας τα βρίσκει αυτά εντελώς φυσικά». (Κ. Μπαλάσκας (2), σ.
359). Πώς εξηγείται αυτή η στάση του Πρωταγόρα64;
19. Να αποδώσετε με δικά σας λόγια τη συλλογιστική πορεία του
Πρωταγόρα, η οποία καταλήγει στην ανάγκη να διδαχτεί η αρετή65.
20. Σε ποια συμπεράσματα μπορούμε να καταλήξουμε για την
ανατροφή των νέων στην Αθήνα;
21. Αν συγκρίνουμε το εκπαιδευτικό σύστημα της αρχαίας Αθήνας
με το σύγχρονο - τηρουμένων των αναλογιών λόγω μεγάλης διαφοράς ανάμεσα στις
κοινωνίες - μπορούμε να βρούμε κοινά σημεία και ποια; Ειδικότερα ποιες αρχές
της αγωγής των νέων είναι, κατά τη γνώμη σας, αποδεκτές και σήμερα και ποιες
όχι;
22. ως ανίατο (ὡς ἀνίατον
ὄντα): Ο παραλληλισμός παιδείας και ιατρικής ή
πολιτείας και ιατρικής ήταν συνηθισμένος στην αρχαία φιλοσοφία και σκέψη. Στους
«ανίατους» αυτούς επιβαλλόταν, όπως αναφέρει ο Πρωταγόρας, η πιο σκληρή
τιμωρία, ο θάνατος. Τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι πολλά:
i) Η τιμωρία είναι πολύ σκληρή, άτεγκτη, ii) Ποιοι θα
χαρακτηριστούν «ανίατοι», με ποια κριτήρια δηλαδή; iii) Από ποιους θα
χαρακτηριστούν;
α) Να εκφράσετε τη γνώμη σας για καθένα από τα παραπάνω
θέματα.
β) Άσχετα από το είδος της τιμωρίας, πώς θα μπορούσε να
διασφαλιστεί η δίκαιη κρίση;
23. Σε ποια χαρακτηριστικά της οργανωμένης κοινωνίας
αναφέρεται ο Πρωταγόρας στο κεφάλαιο αυτό και ποια η παιδευτική λειτουργία της
πόλης, όπως συνάγεται από το κείμενο;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
58 Ο μύθος έδειξε την πεποίθηση του
Πρωταγόρα ότι η αρετή του πολίτη είναι κτήμα όλων «δυνάμει» (όλων αφού σε όλους
δόθηκε η αἰδώς και η δίκη σύμφωνα με το μύθο). Χρειάζεται όμως η
διδασκαλία και η εξάσκηση για να αφομοιωθεί (βλ. ενότητα 4η),
διαφορετικά δε θα υπήρχε ποινικό δίκαιο (ενότητα 5η), ούτε θα έθετε νόμο ο Δίας για την τιμωρία
όσων δε μετέχουν στην αἰδῶ και στη δίκη (βλ. ενότητα 3η). Βλ. και την επόμενη ερώτηση και την
αντίστοιχη παραπομπή.
59Αφετηρία ήταν η πρόταση ότι, αφού
υπάρχει πόλη ως οργανωμένη κοινότητα, δεν μπορεί παρά να υπάρχει ένα συνεκτικό
στοιχείο, θεμελιώδες για την ίδια την ύπαρξη και τη διατήρησή της. Αυτό το ένα
δεν μπορεί να είναι κάποια ειδική τέχνη, αλλά κάτι που κατέχουν όλοι, που έχει
- αν θυμηθούμε την απάντηση του Δία στον Ερμή - μείνει έξω από τον καταμερισμό
εργασίας. Αυτό είναι η ἀνδρὸς ἀρετή, η πολιτικὴ ἀρετή, που τη συναποτελούν η δικαιοσύνη, η σωφροσύνη και
η οσιότητα. Αφού υπάρχει λοιπόν αυτό το ένα, τότε πρέπει όλοι να μετέχουν σ’
αυτό και όποιος δε μετέχει, ούτε διδασκόμενος ούτε κολαζόμενος, να τιμωρείται
με εξορία από την πόλη ή με θάνατο. Η οργανωμένη ζωή δε θα ήταν εφικτή χωρίς το
αίσθημα σεβασμού και δικαίου. Σε κάποια φάση της εξέλιξης, όταν οι άνθρωποι
κατάλαβαν τη σημασία της ζωής σε οργανωμένη κοινότητα, όταν ἐζήτουν ἁθροίζεσθαι,
δέχτηκαν την αἰδῶ και τη δίκη ως προϋποθέσεις της «συνάθροισης» αυτής.
Ούτε η αἰδώς και η δίκη - θεμέλια της πολιτικής - ούτε η ίδια η
πολιτική «δόθηκαν», ή υπήρχαν, εξ αρχής στον άνθρωπο. Αναπτύχθηκαν σε μια φάση
της εξέλιξης. Η οργανωμένη κοινωνική ζωή επιβάλλει κανόνες, νόμους. Οι νόμοι
αυτοί δεν είναι φυσικοί γενικά, αλλά «φυσικοί για την κοινωνική ζωή», επειδή
είναι αναγκαίοι. Γι’ αυτό και είναι σκληρές οι ποινές στους παραβάτες τους, σε
όσους δηλαδή δε ρυθμίζουν τη ζωή και τη συμπεριφορά τους σύμφωνα με την
πολιτική αρετή - με τη δικαιοσύνη, τη σωφροσύνη, την οσιότητα. Η αποδεικτική
διαδικασία του Πρωταγόρα έχει βέβαια δεοντολογικό χαρακτήρα (ἀναγκαῖον μετέχειν, δεῖ μετέχειν)
λόγω του οποίου παρουσιάζεται ως «λογικά αδύνατη» (Γ. Μαρκαντωνάτος, σσ.
110-111) και επικρίνεται γιατί «ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκε μῦν» (Δ. Γουδής, σ. 147). Το σημαντικό, κατά τη γνώμη
μας, στο διάλογο του Πρωταγόρα δεν είναι οι κανόνες της τυπικής λογικής αλλά η
πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία του σοφιστή.
60 Το δικαίωμα ισηγορίας των πολιτών
στην εκκλησία του δήμου, το οποίο, κατά το Σωκράτη, δείχνει ότι η πολιτική
αρετή δεν διδάσκεται. Βλ. διδακτικό βιβλίο ενότητα 1η, σσ. 70-71 και εισαγωγή, σ. 51.
61 Aν υπάρχει πολιτική αρετή και
είναι αναγκαίο όλοι οι πολίτες να μετέχουν σ’ αυτήν - διδασκόμενοι ή
τιμωρούμενοι, αλλιώς αποβάλλονται από την πόλη ή θανατώνονται, τότε ⇒ οι αγαθοί άνδρες, αφού διδάσκουν στα παιδιά τους τα
άλλα, θα ήταν παράδοξο να μη διδάσκουν την αρετή. ♦ Όλοι δέχονται ότι η αρετή
είναι διδακτή. Αν οι αγαθοί άνδρες διδάσκουν στα παιδιά τους όλα τα άλλα, η
άγνοια των οποίων δεν οδηγεί στο θάνατο, τότε δεν μπορεί παρά να διδάσκουν και
αυτό που, αν δεν το γνωρίζουν, τα περιμένει θάνατος, εξορία κ.τ.λ. Αποδεικνύει
αρνητικά για ποιο λόγο δεν μπορεί παρά να διδάσκουν οι αγαθοί πολίτες την
πολιτική αρετή στα παιδιά τους.
62 β) Θα μπορούσε επιπόλαια μάλλον
και βιαστικά να θεωρηθεί αυταρχική, διότι ασκούν έλεγχο το οικογενειακό και
«σχολικό» περιβάλλον και η πολιτεία, ώστε το παιδί να υποχρεώνεται να
πειθαρχεί. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η χρήση του ρήματος ἀναγκάζω. Αλλά το αν
θα αποδοθεί ο χαρακτηρισμός, εξαρτάται από το είδος της πολιτείας και την
ποιότητα των σχέσεων. Η αγωγή στην Αθήνα απέβλεπε στο να δημιουργήσει
ελεύθερους δημοκρατικούς πολίτες, υπεύθυνους και καλλιεργημένους ανθρώπους με
υψηλό ήθος.
63 Μέσα από τους στόχους των επιμέρους μαθημάτων, όπως τους βρίσκουμε στο κείμενο, καταλήγουμε στο θεμελιώδη σκοπό κατὰ τούτους (τοὺς νόμους) ἀναγκάζει (ἡ πόλις) καὶ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι.
64 Καλό θα είναι να έχουν κατανοήσει
οι μαθητές τη σχέση φύσης και κοινωνίας στον Πρωταγόρα και τη σχέση των όρων
φύσει (εκ φύσεως) και νόμῳ (ενότητα 6 και 7).
Μπορούν όμως να απαντήσουν με βάση τα επιχειρήματα του Πρωταγόρα (στην ενότητα αυτή) για την ανάγκη
συμμετοχής όλων στις ηθικές - πολιτικές και κοινωνικές - αξίες της πολιτείας.
Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται από μελετητές έχει σχέση με το σχετικισμό του
Πρωταγόρα (πάντων χρημάτων μέτρον ἄνθρωπος), που κατά
την άποψή τους υπονομεύει το κύρος των αξιών που αποτελούσαν το στόχο της
αγωγής. Εδώ δεν μπορούμε να απαντήσουμε παρά μόνο συνοπτικά σ’ αυτά. Ο
«σχετικισμός» του Πρωταγόρα κάθε άλλο παρά απόλυτος είναι. Καθετί ανθρώπινο,
γνώση, αξίες, είναι σχετικό και υποκειμενικό εφόσον είναι ανθρώπινο. Έπειτα, η
έννοια άνθρωπος έχει μεγάλη ευρύτητα στην παραπάνω θέση του Πρωταγόρα.
65 α) όλοι νουθετούν και διδάσκουν
οι ίδιοι ή μέσω άλλων, β) κύρια επιδίωξή τους είναι η ηθική - πολιτική αγωγή,
γ) η ίδια η πόλη παιδαγωγεί. Άρα, αφού όλοι συνεργάζονται στη μόρφωση των νέων
κ.τ.λ., δεν μπορεί παρά να δεχτούμε ότι η αρετή είναι διδακτή. Ο Δ. Γουδής
θεωρεί ότι το συμπέρασμα του Πρωταγόρα (αφού όλοι δίνουν αγωγή, τη θεωρούν
προφανώς διδακτή) μοιάζει με το γνωστό του Τιμοκλέους στον Λουκιανό εἰ εἰσὶ βωμοί, εἰσὶ καὶ θεοί. Το
βασικό όμως ζήτημα που πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να μας απασχολεί, δεν είναι η
τυπικότητα του συλλογισμού, αλλά ότι το κείμενο αυτό αποτελεί την πρώτη απόπειρα θεωρητικής θεμελίωσης της
αγωγής και αποτίμησής της ως κοινωνικής λειτουργίας
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου