·
Λυσίου, Δήμου καταλύσεως ἀπολογία, 1-3
Ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀκούουσι τοιούτων λόγων καὶ ἀναμιμνῃσκομένοις τῶν γεγενημένων, ὁμοίως ἅπασιν ὀργίζεσθαι τοῖς ἐν ἄστει μείνασι· τῶν δὲ κατηγόρων θαυμάζω, οἳ ἀμελοῦντες τῶν οἰκείων τῶν ἀλλοτρίων ἐπιμέλονται,
εἰ σαφῶς εἰδότες τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας καὶ τοὺς πολλὰ ἐξημαρτηκότας ζητοῦσι ὑμᾶς πείθειν περὶ ἁπάντων ἡμῶν τὴν γνώμην ταύτην ἔχειν. Εἰ μὲν οὖν οἴονται, ὅσα ὑπὸ τῶν τριάκοντα γεγένηται τῇ πόλει, ἐμοῦ κατηγορηκέναι, ἀδυνάτους αὐτοὺς ἡγοῦμαι λέγειν· οὐδὲ γὰρ πολλοστὸν μέρος τῶν ἐκείνοις πεπραγμένων εἰρήκασιν· εἰ δὲ ὡς ἐμοί τι προσῆκον περὶ αὐτῶν ποιοῦνται τοὺς λόγους, ἀποδείξω τούτους μὲν ἅπαντα ψευδομένους, ἐμαυτὸν δὲ τοιοῦτον ὄντα οἷόσπερ ἂν τῶν ἐκ Πειραιῶς [ὁ] βέλτιστος ἐν ἄστει μείνας ἐγένετο. Δέομαι δ᾿ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί, μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν τοῖς συκοφάνταις.
4.
Να μεταφερθούν οι παρακάτω ονοματικοί τύποι
στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού
εἰ σαφῶς εἰδότες τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας καὶ τοὺς πολλὰ ἐξημαρτηκότας ζητοῦσι ὑμᾶς πείθειν περὶ ἁπάντων ἡμῶν τὴν γνώμην ταύτην ἔχειν. Εἰ μὲν οὖν οἴονται, ὅσα ὑπὸ τῶν τριάκοντα γεγένηται τῇ πόλει, ἐμοῦ κατηγορηκέναι, ἀδυνάτους αὐτοὺς ἡγοῦμαι λέγειν· οὐδὲ γὰρ πολλοστὸν μέρος τῶν ἐκείνοις πεπραγμένων εἰρήκασιν· εἰ δὲ ὡς ἐμοί τι προσῆκον περὶ αὐτῶν ποιοῦνται τοὺς λόγους, ἀποδείξω τούτους μὲν ἅπαντα ψευδομένους, ἐμαυτὸν δὲ τοιοῦτον ὄντα οἷόσπερ ἂν τῶν ἐκ Πειραιῶς [ὁ] βέλτιστος ἐν ἄστει μείνας ἐγένετο. Δέομαι δ᾿ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί, μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν τοῖς συκοφάνταις.
·
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
(πολλὴν) συγγνώμην ἔχω τινί τι = συγχωρώ, επιτρέπω,
δικαιολογώ απόλυτα σε κάποιον κάτι ή να....
ἐπιμέλομαι (και ἐπιμελοῦμαι) + γενική = φροντίζω κάποιον ή κάτι
ἐξαμαρτάνω = κάνω σφάλμα, αδικώ, αμαρτάνω
«κατηγορηκέναι»: Τα δικαστικά ρήματα συντάσσονται με αιτιατική και γενική: κατηγορῶ τινά τινος. Κανονικά, η αιτιατική «τινὰ» (πρόσωπο) είναι το αντικείμενο και η γενική «τινὸς» (πράγμα) είναι γενική της αιτίας ή της ποινής (όταν σημαίνουν καταδίκη):
κατηγορῶ + αιτιατική + γενική = κατηγορώ κάποιον για κάτι
Πολλές φορές όμως αντιστρέφονται οι πτώσεις χωρίς να αλλάζει ο συντακτικός ρόλος των δύο όρων. Δηλαδή, έχουμε όπως στο κείμενο, κατηγορῶ τινός τι (πρόσωπο + πράγμα)
ὡς προσῆκον = μετοχή του προσωπικού ρήματος, αιτιατική απόλυτη
προσήκει τί τινι (προσωπικό) = ταιριάζει κάτι σε κάποιον
οἱ ἐκ Πειραιῶς (ὄντες) = οι δημοκρατικοί
ἐπιμέλομαι (και ἐπιμελοῦμαι) + γενική = φροντίζω κάποιον ή κάτι
ἐξαμαρτάνω = κάνω σφάλμα, αδικώ, αμαρτάνω
«κατηγορηκέναι»: Τα δικαστικά ρήματα συντάσσονται με αιτιατική και γενική: κατηγορῶ τινά τινος. Κανονικά, η αιτιατική «τινὰ» (πρόσωπο) είναι το αντικείμενο και η γενική «τινὸς» (πράγμα) είναι γενική της αιτίας ή της ποινής (όταν σημαίνουν καταδίκη):
κατηγορῶ + αιτιατική + γενική = κατηγορώ κάποιον για κάτι
Πολλές φορές όμως αντιστρέφονται οι πτώσεις χωρίς να αλλάζει ο συντακτικός ρόλος των δύο όρων. Δηλαδή, έχουμε όπως στο κείμενο, κατηγορῶ τινός τι (πρόσωπο + πράγμα)
ὡς προσῆκον = μετοχή του προσωπικού ρήματος, αιτιατική απόλυτη
προσήκει τί τινι (προσωπικό) = ταιριάζει κάτι σε κάποιον
οἱ ἐκ Πειραιῶς (ὄντες) = οι δημοκρατικοί
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να μεταφράσετε το κείμενο.
2.
Να
αντικαταστήσετε χρονικά τους ρηματικούς τύπους του κειμένου : πεπραγμένων, ὀργίζεσθαι , κατηγορηκέναι, εἰρήκασιν.
ΕΝΕΣΤ
| ||||
ΠΡΤ
| ||||
ΜΕΛ
| ||||
ΑΟΡ
| ||||
ΠΡΚ
| ||||
ΥΠΕΡΣ
|
3. Να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση των τύπων ζητοῦσι και πεπραγμένων στο β’ενικό πρόσωπο του ιδίου χρόνου
ΟΡΙΣΤΙΚΗ
|
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
|
ΕΥΚΤΙΚΗ
|
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ
|
Ὑμῖν
|
|
ὦ ἄνδρες δικασταί
|
|
ἀκούουσι
|
|
οἳ
|
|
τι
|
|
οἷόσπερ
|
|
ἐμαυτὸν
|
|
μέρος
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου