Κυριακή 18 Μαΐου 2014

ΛΥΣΙΑ , ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ §§ 20 – 21 [ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ]


ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ                                                ΟΜΑΔΑ : Α’

ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ , ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ :                                                                      ΤΜΗΜΑ :

 ΛΥΣΙΑ , ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ §§ 20 – 21  (ΕΠΙΛΟΓΟΣ)

[20] Ἤδη δέ τινων ᾐσθόμην, ὦ βουλή, καὶ διὰ ταῦτα ἀχθο-
μένων μοι, ὅτι νεώτερος ὢν ἐπεχείρησα λέγειν ἐν τῷ δήμῳ.
ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἠναγκάσθην ὑπὲρ τῶν ἐμαυτοῦ πραγ-
μάτων δημηγορῆσαι, ἔπειτα μέντοι καὶ ἐμαυτῷ δοκῶ φιλο-
τιμότερον διατεθῆναι τοῦ δέοντος, ἅμα μὲν τῶν προγόνων
ἐνθυμούμενος, ὅτι οὐδὲν πέπαυνται τὰ τῆς πόλεως
πράττοντες, [21] ἅμα δὲ ὑμᾶς ὁρῶν (τὰ γὰρ ἀληθῆ χρὴ λέγειν)
τοὺς τοιούτους μόνους <τινὸς> ἀξίους νομίζοντας εἶναι,
ὥστε ὁρῶν ὑμᾶς ταύτην τὴν γνώμην ἔχοντας τίς οὐκ ἂν
ἐπαρθείη πράττειν καὶ λέγειν ὑπὲρ τῆς πόλεως; ἔτι δὲ τί
ἂν τοῖς τοιούτοις ἄχθοισθε; οὐ γὰρ ἕτεροι περὶ αὐτῶν κρι-
ταί εἰσιν, ἀλλ’ ὑμεῖς.

                                              ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

  1. Να τεκμηριώσετε την άποψη ότι οι δύο τελευταίες παράγραφοι του λόγου δεν περιέχουν  τα χαρακτηριστικά ενός τυπικού ρητορικού επιλόγου και να εξηγήσετε για ποιους λόγους ,κατά τη γνώμη σας, ο Μαντίθεος  κλείνει μ’ αυτόν τον τρόπο τον λόγο του.
  2. Το ήθος του λέγοντος και των ακροατών όπως σκιαγραφείται στον επίλογο.

 

ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ                                                ΟΜΑΔΑ : Β’

ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ , ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ :                                                                      ΤΜΗΜΑ :

                                                                                                        
ΛΥΣΙΑ , ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ §§ 20 – 21 (ΕΠΙΛΟΓΟΣ)

[20] Ἤδη δέ τινων ᾐσθόμην, ὦ βουλή, καὶ διὰ ταῦτα ἀχθο-
μένων μοι, ὅτι νεώτερος ὢν ἐπεχείρησα λέγειν ἐν τῷ δήμῳ.
ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἠναγκάσθην ὑπὲρ τῶν ἐμαυτοῦ πραγ-
μάτων δημηγορῆσαι, ἔπειτα μέντοι καὶ ἐμαυτῷ δοκῶ φιλο-
τιμότερον διατεθῆναι τοῦ δέοντος, ἅμα μὲν τῶν προγόνων
ἐνθυμούμενος, ὅτι οὐδὲν πέπαυνται τὰ τῆς πόλεως
πράττοντες, [21] ἅμα δὲ ὑμᾶς ὁρῶν (τὰ γὰρ ἀληθῆ χρὴ λέγειν)
τοὺς τοιούτους μόνους <τινὸς> ἀξίους νομίζοντας εἶναι,
ὥστε ὁρῶν ὑμᾶς ταύτην τὴν γνώμην ἔχοντας τίς οὐκ ἂν
ἐπαρθείη πράττειν καὶ λέγειν ὑπὲρ τῆς πόλεως; ἔτι δὲ τί
ἂν τοῖς τοιούτοις ἄχθοισθε; οὐ γὰρ ἕτεροι περὶ αὐτῶν κρι-
ταί εἰσιν, ἀλλ’ ὑμεῖς.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1.     Ο Μαντίθεος στον επίλογο επαινεί τους βουλευτές και το θεσμό της δοκιμασίας. Σε τι συνίσταται ο έπαινος και πού αποσκοπεί ;

2.     Η διήγηση/ απόδειξη στο λόγο του Μ. χωρίζεται σε δύο μέρη. Ποιο είναι το θέμα του κάθε μέρους και ποιο, κατά τη γνώμη σας, είναι το σπουδαιότερο ; Να αιτιολογήσετε την άποψή σας.
 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου