Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Η Κατάρρευση της Δημοκρατίας κατά τον Μεσοπόλεμο


Ιστορικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Συμμετοχή των μαθητών της Α' Λυκείου του 3ου ΓΕΛ Αγίας Παρασκευής  στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ιστορικού Ντοκιμαντέρ 2013  "Προσεγγίζοντας Κριτικά το Παρελθόν" που διοργάνωσαν το περιοδικό ¨Νέα Εστία", το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και η ΕΡΤ 1.
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις συνθήκες που οδήγησαν στην άνοδο του Φασισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου καθώς και τους προβληματισμούς των  μαθητών για τη  σχέση τους με τη σημερινή εποχή.






ΕΛΛΑΔΑ 1922 - Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ

Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του National Geographic για τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον Μεγάλο Ξεριζωμό.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Διδακτική πρόταση :Τα φύλα στη Λογοτεχνία

Διδακτική πρόταση :Ο πολιτισμός της Αναγέννησης



Taytothta σεναριου from Πηνελόπη Ρασιδάκη

Το αποτέλεσμα της συλλογικής μας προσπάθειας :

Διδακτική πρόταση : Εδαφικές μεταβολές στην Ελλάδα [1912 -1923]

Εθνικά κινήματα στη Νοτιανατολική Ευρώπη.

Προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας.

Βαλκανικοί πόλεμοι 1912 -1913

Η ακμή της Ευρωπαϊκής Αποικιοκρατίας

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Διάλογος

                           
 ΔΙΑΛΟΓΟΣ
«Διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υποστηρίζω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες»                                              Βολτέρος

Διάλογος είναι μια μορφή αμφιμονοσήμαντης επικοινωνίας , δηλαδή επικοινωνιακή πράξη στην οποία πομπός και δέκτης εναλλάσσονται. Προϋποθέτει διάσταση απόψεων  ως προς ένα συγκεκριμένο ζήτημα . Όταν δύο άνθρωποι συμφωνούν , απλώς συνομιλούν αλλά δεν διαλέγονται.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Αναλφαβητισμός




ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ
“Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα όλων... Τα κράτη είναι υποχρεωμένα να την εξασφαλίζουν στον πληθυσμό τους χωρίς διακρίσεις”.
                    (Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).

 Ορισμός
  Αναλφαβητισμός, με την κλασική έννοια του όρου, είναι η άγνοια των στοιχειωδών γραμμάτων, η αδυναμία ανάγνωσης και γραφής.
   Σύμφωνα με την Ουνέσκο “αναλφάβητος είναι όποιος δεν έχει αποκτήσει τις αναγκαίες γνώσεις και ικανότητες για την άσκηση όλων των δραστηριοτήτων για τις οποίες η γραφή, η ανάγνωση και η αρίθμηση είναι απαραίτητες”.

Γλωσσομάθεια

 

                                                   Η ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ : Γλωσσομάθεια σημαίνει να γνωρίζει κάποιος καλά ,πέραν της δικής του μητρικής γλώσσας , μία ή περισσότερες ξένες γλώσσες.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ  : Γνωρίζει καλά κάποιος μία ξένη γλώσσα σημαίνει να κατέχει σε βάθος το λεξιλόγιο, την ορθογραφία, τη γραμματική , το συντακτικό και τους ιδιωματισμούς της, να έχει τη σωστή προφορά και να τη χειρίζεται με άνεση και ευχέρεια.

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Η γλώσσα των νέων

   
 Η …..  ΑΝΤΙΓΛΩΣΣΑ !!!
Η γλώσσα των νέων είναι ένα σύνολο ιδιαίτερων γλωσσικών φαινομένων , ένας ιδιόμορφος τρόπος έκφρασης / ομιλίας με χαρακτηριστικά που τον διαφοροποιούν από τη λεγόμενη πρότυπη γλώσσα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ :
*     Πολυάριθμες στερεότυπες φράσεις.
*     Ιδιόρρυθμοι χαιρετισμοί / προσφωνήσεις.
*     Υβρεολόγιο.
*     Ξένες λέξεις.
*     Συντετμημένες ή παραλλαγμένες λέξεις φράσεις.
*     Σλόγκαν / ατάκες.
*     Δάνειες λέξεις από τη γλώσσα των υπολογιστών , της διαφήμισης , των ΜΜΕ.
*     Περιορισμένο λεξιλόγιο.

Κινδυνεύει η γλώσσα μας ;

 «ΛΕΞΙΠΕΝΙΑ» : Το πρόβλημα , τα αίτια δημιουργίας και οι τρόποι αντιμετώπισής του.
Διάγραμμα

Α. ΠΡΟΛΟΓΟΣ.
Β. ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ.
 1. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.
Φτωχό λεξιλόγιο.
Αδυναμίες έκφρασης και εύστοχης διατύπωσης.
Γραμματικά και συντακτικά σφάλματα.
Χρήση ξένων λέξεων.
Ανάμειξη τύπων δημοτικής και καθαρεύουσας.
Υπεραπλούστευση του λόγου.
Συνθηματολογία/ συντομογραφίες.
Ειδικές γλώσσες  (ορολογία , «αργκό»)
Χυδαιολογία / γλωσσικός λαϊκισμός

Διάλεκτοι και ιδιώματα


Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
Ø  Η σχέση γλώσσας – πατρίδας είναι μια παλιά ιστορία. Νωρίς το «ομόγλωσσο»κρίθηκε ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά ενότητας, ταυτότητας και εθνικής συνείδησης του κάθε λαού.
Ø  Μέσα στη γλώσσα αποτυπώνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η ιστορία, οι παραδόσεις , οι αξίες , ο τρόπος ζωής, η νοοτροπία του κάθε λαού.
Ø  Είναι το εργαλείο για την έκφραση του πολιτισμού, των τραγουδιών, της ιδιαίτερης λογοτεχνικής παραγωγής του λαού (π.χ. δημοτικό τραγούδι, Ερωτόκριτος…)

Η σημασία της γλώσσας


Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.
            Η ΓΛΩΣΣΑ :
v  Είναι ο κυριότερος κώδικας επικοινωνίας  μεταξύ των ανθρώπων, το εργαλείο ανταλλαγής απόψεων , ιδεών και σκέψεων.
v  Αποτελεί καθοριστικό παράγοντα κοινωνικοποίησης καθώς επιλύει διαφορές , επιτρέπει το διάλογο, παρέχει ενημέρωση και πληροφόρηση, συσφίγγει τις ανθρώπινες σχέσεις.
v  Είναι αναγκαίο συστατικό της πνευματικής ανάπτυξης του ατόμου , αφού σκέψη / νόηση και γλώσσα αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και επίσης παιδεία/ μόρφωση χωρίς γλώσσα δε νοείται.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Αρχικοί χρόνοι ρημάτων

            

Αρχικοί χρόνοι ρημάτων της αρχαίας ελληνικής αττικής διαλέκτου

  1. γγέλλω, γγελλον, γγελ, γγειλα, γγελκα, γγέλκειν· γγέλλομαι, γγελλόμην, γγελομαι & γγελθήσομαι, γγειλάμην & γγέλθην, γγελμαι, γγέλμην
  2. γω, γον, ξω, (ξα &) γαγον (γάγ‑), χα & γήοχα, χειν & γηόχειν· γομαι, γόμην ξομαι & χθήσομαι, γαγόμην & χθην, γμαι, γμην

Αριθμητικά








Αριθμητικά λέγονται οι λέξεις που φανερώνουν αριθμούς ή παράγονται από ονόματα αριθμών. Τα αριθμητικά είναι: επίθετα, ουσιαστικά, επιρρήματα.
Τα αριθμητικά ουσιαστικά σημαίνουν αφηρημένη αριθμητική ποσότητα, είναι όλα θηλυκά και λήγουν σε -άς. Τα περισσότερα σχηματίζονται από το θέμα των απόλυτων αριθμητικών επιθέτων π.χ. δυ-άς, τρι-
ς κ.λπ. και κλίνονται όπως τα θηλυκά οδοντικόληκτα της γ’ κλίσης σε –άς, γεν. –άδος.
Τα αριθμητικά επιρρήματα φανερώνουν πόσες φορές επαναλαμβάνεται κάτι. Τα περισσότερα σχηματίζονται από το θέμα των απόλυτων αριθμητικών επιθέτων και λήγουν σε –άκις ή –κις π.χ. πεντάκις, δεκάκις κ.λπ. Σχηματίζονται ιδιόμορφα τα:
παξ (= για μια μόνο φορά), δς (= για δύο φορές), τρς (= για τρεις φορές) και νάκις (= για εννέα φορές).
Τα αριθμητικά επίθετα διακρίνονται σε απόλυτα, τακτικά, χρονικά, πολλαπλασιαστικά και αναλογικά.

Αντωνυμίες

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων).
Τα είδη των αντωνυμιών είναι:
1.       προσωπικές,
2.       δεικτικές,
3.       οριστική ή επαναληπτική,
4.       κτητικές
5.       αυτοπαθητική,
6.       αλληλοπαθητική,
7.       ερωτηματικές,
8.       αόριστες,
9.       αναφορικές.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Θουκυδίδης, Ιστορία, 6.15.1–6.15.4


Θουκυδίδου  στορίαι  6.15.1–6.15.3

Προηγουμένως ,με δημηγορία του στη συνέλευση του λαού ο Νικίας επιχείρησε τη ματαίωση της εκστρατείας στη Σικελία, προβάλλοντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Στη συνέχεια , πριν ανέλθει στο βήμα ο Αλκιβιάδης, ο Θουκυδίδης εκθέτει τα κίνητρα της πολιτικής του και σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του.


μν Νικας τοιατα επε, τν δ θηναων παριντες ο μν πλεστοι στρατεειν παρνουν

κα τ ψηφισμνα μ λειν, ο δ τινες κα ντλεγον. [6.15.2] νγε δ προθυμτατα τν

στρατεαν λκιβιδης Κλεινου, βουλμενος τ τε Νικίᾳ ναντιοσθαι, ν κα ς τλλα

διφορος τ πολιτικ κα τι ατο διαβλως μνσθη, κα μλιστα στρατηγσα τε πιθυμν

Ξενοφώντος Ελληνικά 4 , 2 , 1 -4


 
ΞΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ , ΕΛΛΗΝΙΚΑ   4 , 2 , 1 – 4

 Ο Αγησίλαος εισέβαλε στη Μικρή Φρυγία, όπου διαχείμασε αλλά και προκάλεσε με τις επιτυχίες του δυσχέρειες στον σατράπη της, τον Φαρνάβαζο. Ωστόσο, λόγω της απειλής από τη σύμπηξη του αντισπαρτιατικού συνασπισμού στην Ελλάδα, η Σπάρτη τον ανακαλεί για βοήθεια.

[4.2.1] γησλαος μν δ ν τοτοις ν. ο δ Λακεδαιμνιοι πε σαφς σθοντο τ τε χρματα ληλυθτα ες τν λλδα κα τς μεγστας πλεις συνεστηκυας π πολμ πρς αυτος, ν κινδν τε τν πλιν νμισαν κα στρατεειν ναγκαον γσαντο εναι. [4.2.2] κα ατο μν τατα παρεσκευζοντο, εθς δ κα π τν γησλαον πμπουσιν πικυδδαν. δ’ πε

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Πλάτωνος , Απολογία 32 a – c




ΠΛΑΤΩΝΟΣ , ΑΠΟΛΟΓΙΑ   32  a – c
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα της απολογίας του, ο Σωκράτης αναφέρεται στη στάση που τήρησε στη δίκη των δέκα στρατηγών.
γ γάρ,  νδρες θηναοι, λλην μν ρχν οδεμίαν πώποτε ρξα ν τ πόλει, βούλευσα δέ

 κα τυχεν μν  φυλ ντιοχς πρυτανεύουσα τε μες τος δέκα στρατηγος τος οκ νε-

λομένους τος κ τς ναυμαχίας βουλεύσασθε θρόους κρίνειν, παρανόμως, ς ν τ στέρ 

χρόν πσιν μν δοξεν. τότ γ μόνος τν πρυτάνεων ναντιώθην μν μηδν ποιεν παρ