Αδίδακτο κείμενο: Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, VI, 4, 19-21

 Αδίδακτο κείμενο: Ξενοφῶντος,  Ἑλληνικά, VI, 4, 19-21 

 Η επιμονή των Θηβαίων να μην αφήσουν αυτόνομες τις υπόλοιπες βοιωτικές πόλεις – να μην διαλύσουν, επομένως, το Κοινό των Βοιωτών – οδήγησε σε εκστρατεία του Σπαρτιάτη βασιλιά Κλεόμβροτου στη Βοιωτία. Η προσπάθειά του είχε ατυχή κατάληξη. Οι Βοιωτοί νίκησαν κατά κράτος τους Σπαρτιάτες στα Λεύκτρα της Βοιωτίας (371 π.Χ.), αλλά αμέσως μετά – φοβούμενοι τα αντίποινα των Σπαρτιατών – αναζήτησαν βοήθεια στην Αθήνα.

 

Οἱ δὲ Θηβαίοι εὐθὺς μετὰ τὴν μάχην ἔπεμψαν εἰς ᾿Αθήνα ἄγγελον ἐστεφανωμένον καὶ ἅμα μὲν

τῆς νίκης τὸ μέγεθος ἔφραζον, ἅμα δὲ βοηθεῖν ἐκέλευον λέγοντες, ὡς νῦν ἐξείη

Λακεδαιμονίους πάντων ὧν ἐπεποιήκεσαν αὐτοὺς τιμωρήσασθαι. Τῶν δὲ ᾿Αθηναίων ἡ βουλὴ

ἐτύγχανεν ἐν ἀκροπόλει καθημένη. Ἐπεὶ δ᾽ ἤκουσαν τὸ γεγενημένον, ὅτι μὲν σφόδρα

ἠνιάθησαν, πᾶσι δῆλον ἐγένετο· οὔτε γὰρ ἐπὶ ξενίᾳ τὸν κήρυκα ἐκάλεσαν περί τε τῆς βοηθείας

οὐδὲν ἀπεκρίναντο. Καὶ ᾿Αθήνηθεν μὲν οὕτως ἀπῆλθεν ὁ κῆρυξ. Πρὸς μέντοι Ἰάσονα,

σύμμαχον ὄντα, ἔπεμπον σπουδῇ οἱ Θηβαῖοι κελεύοντες βοηθεῖν διαλογιζόμενοι, πῇ τὸ

μέλλον ἀποβήσοιτο. Ὁ δ᾽ εὐθὺς τριήρεις μὲν ἐπλήρου ὡς βοηθήσων κατὰ θάλατταν, συλλαβὼν

δὲ τό τε ξενικὸν καὶ τοὺς περὶ αὑτὸν ἱππέας, καίπερ ἀκηρύκτῳ πολέμῳ τῶν Φωκέων χρωμένων,

πεζῇ διεπορεύθη εἰς τὴν Βοιωτίαν, ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων πρότερον ὀφθεὶς ἢ ἀγγελθείς, ὅτι

πορεύοιτο.

Λεξιλόγιο

τιμωροῦμαι τινά = εκδικούμαι κάποιον. // κάθημαι = κάθομαι (όταν όμως πρόκειται για δικαστήριο ή για βουλή = συνεδριάζω). //ἀνιάομαι,-ῶμαι = λυπάμαι, στεναχωριέμαι. // τὰ ξένια = η φιλοξενία, τα δώρα φιλοξενίας.// σπουδῇ (δοτικοφανές επίρρ.) = βιαστικά, γρήγορα. // πῇ (ερωτηματικό επίρρ.) = σε ποιο μέρος; πού; πώς;// πληρόω,-ῶ = γεμίζω, επανδρώνω. // τὸ ξενικόν = το μισθοφορικό στράτευμα, οι μισθοφόροι.//χρῶμαι ἀκηρύκτῳ πολέμῳ = διεξάγω ακήρυκτο (ή: απροειδοποίητο) πόλεμο, κάνω ξαφνικό πόλεμο.//πεζῇ (δοτικοφανές επίρρ.) = πεζοπορώντας, από τη στεριά. // διαπορεύομαι = φτάνω, διαβαίνω, περνώ, διέρχομαι.