Αδίδακτο κείμενο: Ξενοφῶντος Κύρου Ἀνάβασις Γ΄, Ι, §15-186.

 Αδίδακτο κείμενο: Ξενοφῶντος Κύρου Ἀνάβασις Γ΄, Ι, §15-186. 

Ο στρατηγός - ρήτορας στο απόσπασμα που ακολουθεί , εκφράζει τους φόβους και την αγωνία του για την επικείμενη σύγκρουση με τους εχθρούς καθώς και τις συνέπειες που θα υποστούν στην περίπτωση ήττας.

Ἐκ τούτου ἀνίσταται καὶ συγκαλεῖ πρῶτον τοὺς λοχαγούς. Ἐπεὶ δὲ συνῆλθον, ἔλεξεν‧ Ἐγώ,

ἄνδρες λοχαγοί, οὔτε δύναμαι καθεύδειν , ὥσπερ οἶμαι οὐδ’ ὑμεῖς, οὔτε δύναμαι κατακεῖσθαι

ἔτι, ὁρῶν ἐν οἵοις ἐσμέν. Οἱ μὲν γὰρ πολέμιοι δῆλον ὅτι οὐ πρότερον πρὸς ἡμᾶς τὸν πόλεμον

ἐξέφηναν πρὶν ἐνόμισαν καλῶς  τὰ ἑαυτῶν παρασκευάσασθαι, ἡμῶν δ’ οὐδεὶς οὐδὲν

ἀντεπιμελεῖται ὅπως ὡς κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. Καὶ μὴν εἰ ὑφησόμεθα καὶ ἐπὶ βασιλεῖ

γενησόμεθα, τί οἰόμεθα πείσεσθαι; ὃς καὶ τοῦ ὁμομητρίου ἀδελφοῦ καὶ τεθνηκότος ἤδη

ἀποτεμὼν τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν χεῖρα ἀνεσταύρωσεν‧ ἡμεῖς δέ, οἷς κηδεμὼν μὲν οὐδεὶς

πάρεστιν, ἐστρατεύσαμεν δὲ ἐπ’ αὐτὸν ὡς ποιήσοντες δοῦλον ἀντὶ βασιλέως καὶ ἀποκτενοῦντες

εἰ δυναίμεθα, τί ἂν οἰόμεθα παθεῖν; ἆρ᾽ οὐκ ἂν ἐπὶ πᾶν ἔλθοι ὡς ἡμᾶς τὰ ἔσχατα αἰκισάμενος

πᾶσιν ἀνθρώποις φόβον παράσχοι τοῦ στρατεῦσαί ποτε ἐπ᾽ αὐτόν;

Λεξιλόγιο

Ἐκ τούτου = μετά από αυτό // ἀνίσταται =σηκώνεται // καθεύδω=κοιμάμαι // τὸν πόλεμον ἐκφαίνω = κηρύττω πόλεμο // ὑφίεμαι = αδρανώ // γίγνομαι ἐπί τινι = υποτάσσομαι στην εξουσία κάποιου ή στις δυνάμεις του // κηδεμὼν = προστάτης // πάρειμι τινί= παραβρίσκομαι, είμαι κοντά, βοηθώ // αἰκίζομαι: βλάπτω, βασανίζω, κακομεταχειρίζομαι