Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 1.6.8.3-1.6.14.1

 Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 1.6.8.3-1.6.14.1

 

Το απόσπασμα αναφέρεται στα τελευταία χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου (406 π.Χ.). Ο Σπαρτιάτης ναύαρχος Καλλικρατίδας μετά την άρνησή του να περιμένει οικονομική ενίσχυση από τον Κύρο, σατράπη της Λυδίας, της Φρυγίας  και της Καππαδοκίας και φίλο των Σπαρτιατών κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, απευθύνεται στους Έλληνες της Μιλήτου.

       Ἐμοὶ μέν, ὦ Μιλήσιοι, ἀνάγκη τοῖς οἴκοι ἄρχουσι πείθεσθαι· ὑμᾶς δὲ ἐγὼ ἀξιῶ

προθυμοτάτους εἶναι εἰς τὸν πόλεμον διὰ τὸ οἰκοῦντας ἐν βαρβάροις πλεῖστα κακὰ ἤδη ὑπ’

αὐτῶν πεπονθέναι. δεῖ δ’ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις συμμάχοις ὅπως ἂν τάχιστά τε καὶ

μάλιστα βλάπτωμεν τοὺς πολεμίους, ἕως ἂν οἱ ἐκ Λακεδαίμονος ἥκωσιν, οὓς ἐγὼ ἔπεμψα

χρήματα ἄξοντας, ἐπεὶ τὰ ἐνθάδε ὑπάρχοντα Λύσανδρος Κύρῳ ἀποδοὺς ὡς περιττὰ ὄντα

οἴχεται· Κῦρος δὲ ἐλθόντος ἐμοῦ ἐπ’ αὐτὸν ἀεὶ ἀνεβάλλετό μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ δ’ ἐπὶ τὰς

ἐκείνου θύρας φοιτᾶν οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν πεῖσαι. [...] ἀλλὰ σὺν τοῖς θεοῖς δείξωμεν τοῖς

βαρβάροις ὅτι καὶ ἄνευ τοῦ ἐκείνους θαυμάζειν δυνάμεθα τοὺς ἐχθροὺς τιμωρεῖσθαι.