Κείμενο 50 - Η φτώχεια και η απληστία είναι κακοί σύμβουλοι της εξουσίας
|
Cum Servius Sulpicius Galba et Aurelius
Cotta consules in senatu contenderet |
|
uter mitteretur adversus Viriathum in
Hispaniam, |
|
magna dissensio erat inter patres
conscriptos, |
|
aliis dicentibus pro Galba et aliis pro Cotta; |
Κείμενο 49 - Η Πορκία και ο Βρούτος
|
Porcia,
Bruti uxor, |
|
cum cognovisset consilium viri sui de
interficiendo Caesare, |
|
poposcit cultellum tonsorium quasi
unguium resecandorum causa |
|
eoque se vulneravit velut forte elapso. |
Κείμενο 48 - Το ελάφι του Σερτώριου
|
Cerva
alba eximiae pulchritudinis data erat Sertorio a Lusitano quodam dono. |
|
Sertorius omnibus persuasit cervam, instinctam
numine Dianae, |
|
conloqui secum et docere, quae utilia
factu essent. |
|
Si quid quod imperandum militibus esset,
durius ei videbatur, |
|
praedicabat a cerva sese monitum esse. |
Κείμενο 47 - Ο Αύγουστος και η φιλαρέσκεια της κόρης του Ιουλίας
|
Iulia,
Augusti filia, mature habere coeperat canos, quos legere secrete solebat. |
|
Hac re audita Augustus voluit filiam
deterrere quominus id faceret. |
|
Eo consilio aliquando repente intervenit
oppressitque ornatrices. |
|
Etsi deprehendit canos super vestem
earum, |
|
tamen Augustus dissimulavit eos vidisse |
Κείμενο 46 - Το γενικό συμφέρον μπαίνει πριν από το ατομικό
|
Philosophi
censent mundum regi numine deοrum; |
|
eum esse putant quasi communem urbem et
civitatem hominum et deorum, |
|
et unum quemque nostrum eius mundi esse
partem; |
|
ex quo illud natura consequitur, |
Κείμενο 45 - Μια επιστολή στα ελληνικά αναπτερώνει το ηθικό των πολιορκημένων
|
Caesar
ex captivis cognoscit |
|
quae
apud Ciceronem gerantur |
|
quantoque in periculo res sit. |
|
Tum cuidam ex equitibus Gallis persuadet |
Κείμενο 44 - Η ζωή των τυράννων
|
Haec
est tyrannorum vita, |
|
in qua esse potest nulla fides, nulla
caritas, nulla fiducia benevolentiae stabilis: |
|
tyrannis omnia semper suspecta atque
sollicita sunt |
|
nullus locus amicitiae eis est. |
