Τρίτη 5 Αυγούστου 2025

Ισοκράτης, Ἀρχίδαμος 107-109

 Ισοκράτης, ρχίδαμος 107-109


Αδίδακτο κείμενο : Ισοκράτης, Ἀρχίδαμος 107-109

Προσπαθώντας να φιλοτιμήσει τους Σπαρτιάτες, ώστε να μην αποδεχτούν την ανεξαρτησία της Μεσσήνης, που ήθελαν να επιβάλουν οι Θηβαίοι, ο ομιλητής αναφέρεται στα οφέλη που θα αποκομίσουν από την ηρωική τους στάση.

Ἔστιν δ᾽ ἁπλοῦν τὸ καλῶς βουλεύσασθαι περὶ τούτων. ῍Ην μὲν γὰρ ἐθέλωμεν ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ τῶν δικαίων, οὐ μόνον εὐδοκιμήσομεν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπίλοιπον χρόνον ἀσφαλῶς ἡμῖν ἐξέσται ζῆν· εἰ δὲ φοβησόμεθα τοὺς κινδύνους, εἰς πολλὰς ταραχὰς καταστήσομεν ἡμᾶς αὐτούς. Παρακαλέσαντες οὖν ἀλλήλους ἀποδῶμεν τὰ τροφεῖα τῇ πατρίδι, καὶ μὴ περιίδωμεν ὑβρισθεῖσαν τὴν Λακεδαίμονα καὶ καταφρονηθεῖσαν, μηδὲ ψευσθῆναι ποιήσωμεν τῶν ἐλπίδων τοὺς εὔνους ἡμῖν ὄντας, μηδὲ περὶ πλείονος φανῶμεν ποιούμενοι τὸ ζῆν τοῦ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις εὐδοκιμεῖν, ἐνθυμηθέντες ὅτι κάλλιόν ἐστιν ἀντὶ θνητοῦ σώματος ἀθάνατον δόξαν ἀντικαταλλάξασθαι, καὶ ψυχῆς, ἣν οὐχ ἕξομεν ὀλίγων ἐτῶν, πρίασθαι τοιαύτην  εὔκλειαν, ἣ πάντα τὸν αἰῶνα τοῖς ἐξ ἡμῶν γενομένοις παραμενεῖ, πολὺ μᾶλλον ἢ μικροῦ χρόνου γλιχομένους μεγάλαις αἰσχύναις ἡμᾶς αὐτοὺς περιβαλεῖν.

Λεξιλόγιο

παρακαλέω, ῶ : παρακινώ, προτρέπω

περὶ πλείονος ποιοῦμαι : θεωρώ σπουδαιότερο

πρίαμαι : αγοράζω

γλίχομαι : επιζητώ, επιθυμώ, αγαπώ υπερβολικά


Δευτέρα 4 Αυγούστου 2025

Θουκυδίδης, Ἱστορίαι §§2.10.3-2.11.2

 Θουκυδίδης, στορίαι §§2.10.3-2.11.2 (έκδ. των Jones, H.S., Powell, J.E. Οξφόρδη: Clarendon Press, 1942, ανατ. 1970)


Ο Θουκυδίδης αφού έχει αναφερθεί στις προετοιμασίες των Πελοποννησίων και στη συγκέντρωση των δυνάμεών τους στον Ισθμό της Κορίνθου, ενόψει της εισβολής στην Αττική, παραθέτει τον λόγο του Αρχίδαμου.

Κα πειδ πν τ στράτευμα ξυνειλεγμένον ν, ρχίδαμος  βασιλες τν Λακεδαιμονίων, σπερ γετο τς ξόδου ταύτης, ξυγκαλέσας τος στρατηγος τν πόλεων πασν κα τος μάλιστα ν τέλει κα ξιολογωτάτους παρνει τοιάδε. νδρες Πελοποννήσιοι κα ξύμμαχοι, και ο πατέρες μν πολλς στρατείας κα ν ατῇ Πελοποννήσ  κα ξω 

Λυσίας, Δήμου Καταλύσεως Απολογία 25–26

 Λυσίας, Δήμου Καταλύσεως Απολογία 25–26



Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο  ομιλητής εστιάζει τις αναφορές του στη δράση των κατηγόρων του οι οποίοι με την πρακτική και τις συκοφαντίες τους έβλαψαν κατ' επανάληψη την πόλη.

[25] ξιον δ μνησθναι τν μετ τος τετρακοσίους πραγμάτων· ε γρ εσεσθε τι, μν οτοι συμβουλεύουσιν, οδεπώποτε μν λυσιτέλησεν, δ’ γ παραιν, μφοτέραις ε τας πολιτείαις συμφέρει. στε γρ πιγένη κα Δημοφάνη κα Κλεισθένη δί μν καρπωσαμένους τς τς πλεως συμφοράς, δημοσί δ ντας μεγίστων κακν ατίους. [26] νίων μν γρ πεισαν μς κρίτων θάνατον καταψηφίσασθαι, πολλν δ δίκως δημεσαι τς οσίας, τος δ’ ξελάσαι κα τιμσαι τν πολιτν· τοιοτοι γρ σαν στε τος μν μαρτηκτας ργύριον λαμβάνοντες φιέναι, τος δ μηδν δικηκτας ες μς εσιντες πολλύναι. κα ο πρτερον παύσαντο, ως τν μν πλιν ες στάσεις κα τς μεγίστας συμφορς κατέστησαν, ατο δ’ κ πεντων πλούσιοι γένοντο.

Ἰσοκράτης, Περὶ τῆς ἀντιδόσεως 253-255

 


Αδίδακτο κείμενο : Ἰσοκράτης, Περὶ τῆς ἀντιδόσεως 253-255

Στο έργο του Περὶ ἀντιδόσεως ο Ισοκράτης μιλάει με πολύ ενθουσιασμό για τον λόγο ως διακριτικό γνώρισμα του ανθρώπου.

τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις οἷς ἔχομεν, ἅπερ ἤδη καὶ πρότερον εἶπον, οὐδὲν τῶν ζῴων  διαφέρομεν, 

ἀλλὰ  πολλῶν καὶ τῷ τάχει καὶ τῇ ῥώμῃ καὶ ταῖς ἄλλαις εὐπορίαις καταδεέστεροι τυγχάνομεν 

ὄντες·  ἐγγενομένου δ᾽ ἡμῖν τοῦ πείθειν ἀλλήλους καὶ δηλοῦν πρὸς ἡμᾶς αὐτούς, περὶ ὧν

ἂν βουληθῶμεν, οὐ μόνον τοῦ θηριωδῶς ζῆν ἀπηλλάγημεν, ἀλλὰ καὶ συνελθόντες πόλεις